Wie kon de Sloveense halfgod onderweg naar Sanremo van de overwinning houden? Van der Poel was nog naar zijn vorm aan het zoeken na een anonieme Tirreno. Van Aert lag ook achter op schema nadat zijn voorbereiding was verstoord door ziekte. Toch waren zij samen met de verrassende Ganna de enige 2 die de verwachte aanval van Pogacar konden volgen. De Sloveen had zijn team laten werken op de Cipressa, liet in het eerste deel van de Poggio het initiatief aan Bahrain, waarna Wellens zijn kopman lanceerde en Trentin het gat liet vallen. Het werd echter geen onhoudbare raket aanval. Ganna moest geen meter lossen. Wout moest alle zeilen bij zetten om het gat dicht te krijgen. Hij bracht echter ook Van der Poel terug in het wiel. Die had op de Cipressa alle moeite om zich te beheersen, maar was op de Poggio een stuk koelbloediger. Vlak voor de top knalde hij weg van zijn 3 medevluchters. Niemand had nog een antwoord. Het gat was absoluut niet groot, maar hij hield wel zeer knap stand. Verrassende maar verdiende overwinning voor The Flying Dutchman.
De 4 toppers waren uiteraard 4 dure vogels in onze pronostiek. Niemand had ze dan ook alle 4 in zijn ploeg. De combinatie Ganna, Van Aert en Van der Poel, het podium dus, kwam wel voor. Het was Eric Demets, koersdirecteur van Halle-Ingooigem, die daarnaast nog het meeste punten sprokkelde en zo Fabrice Laga (loopmakker van leider Dieter Van Lierde) en Dries Demeyer (nog een loper) achter zich hield.
In de stand blijft Dieter Van Lierde, aan de leiding. Jochen Deweer en Stijn Vandenberghe van White House design schuiven een plaatsje op.
Thomas Pidcock. 23 jaar. Alleskunner. Wereldkampioen veldrijden, Olympisch kampioen mountainbike, winnaar op Alpe D’huez en nu ook van de Strade. En hoe. Op 50km van de streep liet hij zijn medevluchters Bettiol en Bagioli ter plekke in een afdaling op grind. Fenomenaal welk lef en techniek hij daar demonstreert. Topfavoriet Van der Poel ziet het gevaar en ranselt het peloton uit elkaar met een splijtende demarrage. Zo splijtend dat hij echter ook zichzelf in de vernieling rijdt en niet meer kan volgen bij de achtervolgers. Bij Alaphilippe is het nog erger gesteld. Die komt zelfs nooit in beeld en rijdt anoniem tot in Siena. Terwijl Pidcock de vroege vluchters Bystrom en de Marchi opraapt, vormt zich daarachter een grote achtervolgende groep met onder andere Benoot en zijn ploeggenoot Valter, een sterke Madouas en Mohoric. Benoot vindt de groep te groot en pakt uit met een indrukwekkende versnelling. Hij krijgt Madouas en Rui Costa mee. Valter wil zijn eigen kansen echter niet opofferen, rijdt achter zijn ploegmaat en brengt op die manier Mohoric en Simmons terug. Weg samenwerking want Benoot noch Valter willen daarna nog voor mekaar rijden. Toch lijken de 6 Pidcock in te rekenen. Ze komen op een bepaald moment op 7 seconden en kunnen de Brit bijna aanraken. Maar niemand wil de kastanjes uit het vuur halen voor een ander en Pidcock weigert ook te plooien. Hij rijdt terug weg van de kibbelende achtervolgers en wint oververdiend in Siena.
Vichtenaar Bjorn De Winter pakte in Siena uit met een indrukwekkende ploegprestatie door met alle 12 zijn renners te scoren. Met daarbij zowel Pidcock, Madouas als Rui Costa haalt hij het verdiend van Dieter Van Lierde en Patrick Huybens.
Studiegenoot Dieter Van Lierde neemt dankzij zijn tweede plaats wel de leiding in het klassement over van Christof De Saedeleer. Jochen Deweer blijft op 3.
In Kuurne worden daags na de openingsklassieker traditioneel de messen geslepen. De verliezers van daags voordien krijgen kans op revanche. We kregen echter dezelfde protagonisten als zaterdag. Jumbo Visma pleegde alweer zeer vroeg een coup. Ditmaal niet Van Baarle en Laporte, maar Benoot, Van Hooydonck en initieel ook Tratnik. Wellens en Mohoric waren alweer attent mee en ook vroege vluchter Taco Van der Hoorn kon zijn wagonnetje aanpikken. Sagan in eerste instantie ook, maar op de eerstvolgende helling moest hij onherroepelijk uit de wielen. Een beetje pijnlijk voor de drievoudige wereldkampioen. Meestal worden de vluchters dan in de plaatselijke rondes terug gegrepen door een omvangrijke achtervolgende groep. Ditmaal hielden ze echter sterk stand, ondanks berenwerk van de mannen van Lotto voor De Lie. Ze kregen echter enkel steun van Sénéchal, in opdracht van uittredend winnaar Jakobsen. In de plaatselijke rondes rekenden Wellens en Mohoric op de sprint en moesten de Jumbo ploegmaats hen zien af te matten door afwisselend te demarreren. Vooral bij Van Hooydonck zat er nog veel snee op zijn versnellingen. Mohoric moest alles uit de kast halen om hem terug in te rekenen en verliest daar zijn eigen kansen. Bij eerdere pogingen miste Benoot explosiviteit en frisheid, maar in de laatste rechte lijn lukte het dan toch nog. Goed gespeeld van de Gentenaar en een mooie beloning voor een half jaar revalidatie na zijn zware val vorige zomer.
Conclusies van het openingsweekend: Jumbo is het nieuwe Quick-step, De Lie is ons nieuwe troetelkind. Quick-step maar ook onze andere Belgische World Tour ploeg Alpecin waren compleet afwezig en hebben nog veel werk op de plank.
Christof De Saedeleer, zaakvoerder van C&W logistics, kon na zijn derde plaats in de Omloop alsnog de overwinning binnen halen in Kuurne. Hij klopte de fameuze Blacklist en Joachim Callewaert in de sprint. Hij wordt uiteraard ook de nieuwe leider. Dimitri Van Cauwenberghe en Jochen Deweer zetten de achtervolging in.
De pronostiek is vandaag van start gegaan met 423 ploegen. Daaronder opnieuw de anonieme Blacklist, die deze week na 5 jaar uit de kast is gekomen, zoals te zien is in het filmpje op onze instagram pagina. Fantastisch gedaan.
Zonder de grote 3 Van Aert, Van der Poel en Pogacar, beloofde het vandaag een open koers te worden. Jumbo-Visma nam echter de koers onmiddellijk in handen. Op 100km, ver voor de finale dus, vielen ze met de hele ploeg aan en zorgden voor paniek in het peloton. Zij nemen nu overduidelijk de rol over van The Wolfpack. Ze werden uiteindelijk terug ingerekend, maar de toon was gezet. Favoriet Arnaud De Lie, eerder al attent mee in de coup van Jumbo, ging vlak voor de Molenberg tegen de vlakte, moest daarna wisselen van fiets en alleen achtervolgen. Normaal is dat game over als dat gebeurt op het moment dat de finale losbarst. De jonge Waal was echter in no time terug in de voorste gelederen. Intussen was zijn ploegmaat Vermeersch er samen met Dylan Van Baarle en Jonathan Milan vandoor gegaan. Ze raapten de vroege vluchters op. Enkel de Fransman Le Berre kon nog volgen. Verrassend genoeg was hij het ook die het langst zijn wagonnetje kon aanhaken bij de locomotief Van Baarle. Vanaf de Muur moest hij het helemaal alleen doen. Intussen ging Tim Wellens samen met Mohoric, Laporte en een herstelde De Lie in de achtervolging. Laporte stopte echter voorbeeldig af, waardoor ze niet meer bij de Nederlander kwamen. Die reed soeverein en dik verdiend naar zijn eerste overwinning voor zijn nieuwe team. Hij wordt dit voorjaar samen met Laporte een hele sterke medekopman voor Van Aert. Intussen werden de 4 achtervolgers in de laatste kilometer ingerekend door de grote achtervolgende groep. Toch slaagde De Lie er nog in om de sprint om de 2e plaats te winnen van Laporte (20km in het wiel) en de rest van het peloton. Werkelijk fenomenaal hoe sterk die kerel is. In 2019 werd hij in Vichte Belgisch kampioen bij de junioren, maar nu is dit al een wereldtopper in wording. Wat een luxe, gezien we al 2 uitzonderlijke Belgische wereldtoppers hadden.
Jelle Daneels van het Tieltse Inofec triatlon team is de eerste dagwinnaar, dankzij het voltallige podium, aangevuld met de nummers 5 en 7. Hij haalt het nipt van Steven Van Acker en Christof De Saedeleer. Zij zijn uiteraard ook de leiders in het klassement.
Wie zich intussen nog wil aansluiten bij één of meerdere spelersgroepjes, kan dit via de MyMegavelo pagina.
Morgen is er al Kuurne-Brussel-Kuurne
