Megavelo café was vorig weekend een mooie afsluiter van ons pronostiek seizoen. Alle tickets waren uitverkocht. De Nachtlichtjes deden naar goeie gewoonte de bar. Nog niet alle facturen zijn binnen, maar het ziet er naar uit dat er meer opbrengst zal zijn dan voor de Nacht. En dat met minder dan 1/3 van de aanwezigen. De aanwezigen hebben dus heel flink hun best gedaan, waarvoor dank! De foto’s staan op onze website.

Winnaar Lander Vansieleghem kreeg zijn prijs uit handen van niemand minder dan Johan Museeuw. De drievoudig Ronde en Roubaix winnaar en ex-wereldkampioen vertelde vrijuit over zijn carrière en het voorbije voorjaar. Tot de show werd gestolen door de Blacklist. De anonieme speler die 3^e werd in de eindstand kwam zijn centen ophalen. In plaats van uit de anonimiteit te treden kwam hij (of eerder zijn handlanger waarschijnlijk) op een cross brommer binnen gereden om zijn prijs op te eisen. Ik had jammer genoeg geen €150 cash bij en was ook te veel van mijn melk om te vragen aan iemand in het publiek om voor te schieten. Bij deze een oproep om een rekeningnummer te bezorgen zodat ik alsnog het prijzengeld kan bezorgen.

De rest van de prijzenpot werd intussen overgeschreven aan de 40 winnaars. De 390 andere ploegen blijven met lege handen achter. Hen wil ik bedanken om mee te spelen en volgend jaar meer succes wensen!

Manhay, provincie Luxemburg, zondagmorgen. De zon schijnt en we genieten van 2 primeurs. Op zaterdag voor het eerst zelf Luik-Bastenaken-Luik gereden en bovendien kregen we voor het eerst in mijn leven 3 Belgische kanshebbers bij de profs: Van Aert, Evenepoel en Teuns. En dit terwijl we sinds 1999 (VDB jaar en jaar 0 van mijn koersfanatisme) slechts 3 (!) Belgische podiumplaatsen haalden. 2x Gilbert en 1x VDB. Gelukkig zaten daar wel 2 overwinningen bij, maar toch. Een zeer magere oogst. Dat we zondag onze oogst in 1 klap zouden verdubbelen, had zelfs de grootste optimist niet verwacht. Dat toppers als Pogacar niet startte en Alaphilippe niet finishte is slechts een voetnoot. Al hopen we natuurlijk dat de wereldkampioen snel herstelt van zijn zware val. Na een dramatisch slecht voorjaar voor Quick-step leek dit de doodsteek voor de troepen van Lefevere. In de laatste koers waarin ze hun eer een beetje konden redden valt hun kopman dan nog uit. Als de moraal al niet zo hoog is na bakken kritiek de voorbije weken en loodzware druk op de schouders, dan gaat 99% van de coureurs er helemaal onderdoor. Maar dan komt daar een 22-jarige lefgozer die zich daar allemaal niets van aan trekt. Zijn maniertjes, vooral in de Brabantse Pijl, moeten er uit. Maar dat eigenzinnige, zelfverzekerde, verwende karakter, heeft dus ook zijn pluspunt. Onverstoorbaar en vol geloof in eigen kunnen hield Remco zich schuil in het peloton tot de Redoute. De demarrage die hij daar uit zijn benen schudde was fenomenaal. Zijn achterwiel slipte door van de onhoudbare kracht. Ze zaten met meerderen klaar in zijn wiel om mee te springen, maar hadden al snel door dat dat onmogelijk was. Boven op de Redoute zette hij zich in het zadel en vond snel zijn ritme. Onverstoord raapte hij vluchter na vluchter op. De laatste die kon aanpikken was Bruno Armirail. De Franse tijdrijder kon eventjes mee surfen in zijn wiel, maar op de Roche aux Faucons moest ook hij onvermijdelijk lossen. Remco reed de steile klim met de loodzware uitloper op zijn tempo op, niet eens uit het zadel komend. Voor de groep der favorieten moest het hier gebeuren. Sanremo winnaar Mohoric had alles gegeven om zijn kopman Teuns binnen bereik aan de voet te brengen. Op het steile gedeelte durfde nog niemand echt aangaan. Het was Teuns zelf die op de uitloper door trok. Wout Van Aert moest daar passen. In eerste instantie kon enkel de Rus Vlasov (in de koers mogen ze wel nog mee rijden) volgen. Maar de rest kon daarna één voor één aansluiten. Daar werd het duidelijk dat er niets te beginnen was tegen een ontketende Evenepoel. Ze reden voor plek 2. Vlasov demarreerde nog en leek het te gaan halen. Maar onder impuls van een sterke Van Aert werd de Rus nog bij gehaald en kon er worden gesprint voor de 2 podiumplaatsen. De Belgische kampioen leek een nieuwe tweede plaats te gaan binnen halen, maar dan kwam zowaar Quinten Hermans als een deus ex machina iedereen voorbij gesneld. 1, 2 en 3! Dit maakt het Belgische voorjaar helemaal goed, nadat 2 Nederlanders onze 2 topklassiekers wegkaapten.

Niemand in onze pronostiek had de 3 Belgen samen, maar dat kan geen verrassing genoemd worden. Staf Van der Schueren uit Middelkerke had wel Evenepoel en Hermans opgesteld in zijn ploeg ‘Amateurklimmers22’. Frank De Grauwe kwam met 12 Belgische renners net tekort voor de overwinning. Lieselot Viaene werd derde.

Voor de eindoverwinning lag de sleutel in handen van Dylan Teuns. Reed de Limburger naar plaats 1 of 2, dan won Thomas Tuytte, anders werd het Lander Vansieleghem. Toen Dylan op de Roche aux Faucons in de achtervolging ging, zal er in beide huiskamers flink geroepen geweest zijn. Hij geraakte echter niet weg en werd verdienstelijk 6e. Zo wint Lander Vansieleghem de 22e editie van Megavelo! Het was een bijzonder spannende editie met steeds wisselende posities. Lander is pas na Roubaix, met nog amper 2 wedstrijden te gaan, aan de leiding gekomen. Hij dankt zijn overwinning aan Van Aert, Kristoff, Benoot en vooral Van Baarle. Lander woont in Bredene, koerst bij de nevenbonden en is de broer van Megavelo triatleet Jasper Vansieleghem. Hij krijgt vrijdagavond de cheque van €430 uit handen van onze mystery guest op het Megavelo café. Thomas Tuytte, na Roubaix nog 17e, ziet zijn straffe eindsprint stranden op de tweede plaats dankzij Van Aert en Teuns. Op de derde plaats krijgen we onze anonieme speler Black List. Vorig jaar maakte hij/zij zich niet bekend en werd het prijzengeld aan de Nachtlichtjes gestort. Dit jaar bedraagt dit €150,5. Benieuwd of de persoon in kwestie zich ditmaal wel zal bekend maken. Als hij dit vrijdag op het Megavelo café doet, trakteer ik hem alvast de hele avond met Buysse biertjes 🙂 Indien niet, dan zou ik het prijzengeld aan Greenpeace doneren ditmaal. Mijn manier om het klimaat te steunen. Ik heb begrip voor de klimaatactivisten die zowel de finish in de Ronde als Luik verstoorden. Maar het is gevaarlijk voor de renners en dit zal leiden tot meer afschermingsmaatregelen tussen supporters en renners, wat dan weer de charme van de koers zou doen dalen. Dus stop daar mee aub. Zij die in de top 10 eindigen, net als de 42 podiumplaatsen, worden komend weekend uitbetaald op de rekening waarmee ze hebben ingeschreven. De rest wil ik graag nog bedanken voor de deelname.

Tot vrijdag op het Megavelo café!

De Waalse Pijl. Wereldkampioenschap voor de punchers. De speeltuin van Alaphilippe en Valverde. De helpers staan er aan de start om de vluchters in te lopen en hun kopman aan de voet van de muur van Huy af te leveren. Met Evenepoel en Vansevenant waren de Quick-steppers hier zeer bedrijvig in. Hun kopman mistte echter de benen om het af te maken. Het was Dylan Teuns, al een heel voorjaar oersterk maar niet gespaard van pech, die de knuppel in het hoenderhok gooide. Enkel goeie ouwe Valverde en de Russische springveer Vlasov konden volgen. Alaphilippe en zelfs Pogacar kraakten daar al. De Spanjaard, maandag 42 (!) en de enige renner in het Worldtour peloton die ouder is dan ikzelf, kwam nog opzetten en kwam op maar niet over Teuns. Die had namelijk nog een tweede versnelling in petto waarmee hij ook zijn laatste 2 uitdagers knock-out sloeg. Oersterke beklimming van de Limburger.

Jeroen Verschatse uit Oostrozebeke geloofde in de Limburger en stelde hem in 2 van zijn 3 ploegen op. Het levert hem de overwinning op, voor de neus van Yves Vervacke van de DUST groep en Arne Bruyneel uit Sint-Eloois-Vijve.

In de stand wordt het nu wel heel spannend. De top 3 met Lander Vansieleghem, Harry Vervaeke en Natasja Paermentier blijft dan wel ongewijzigd, maar er zijn er paar kapers op de kust. Eerst en vooral Black List, hoe cool zou het zijn mocht die anonieme speler winnen, maar ook Antoon Vermeersch en vooral Thomas Tuytte. Als Dylan Teuns ook in Luik zou winnen, dan springt Thomas namelijk nog over iedereen naar de leidersplaats. Ook alle bewegingen van Benoot, Alaphilippe, Fuglsang, Vansevenant en co zullen zondag door de kanshebbers nauwlettend in het oog worden gehouden. Maar naast Teuns heeft vooral ook Van Aert nog de sleutel in handen wie zondag enerzijds de eindoverwinning en anderzijds een top 10 plaats haalt.

Tenslotte nog een primeur. De cheque wordt vrijdagavond overhandigd op het Megavelo café in Vichte en dit door een ex-wereldkampioen! Maak je nog kans op het podium of heb je gewoon zin om het weekend in te zetten met een fris Buysse biertje voor het goeie doel, reserveer dan je gratis ticket via deze link.

Op Pasen werd er van Compiègne gereden. Is er een symbolischer moment voor de herrijzenis van Wout Van Aert na de Covid besmetting die hem 3 weken aan de kant hield en zijn conditie naar de vaantjes had geholpen? Het weer was prachtig. In het zonnetje 100km bollen over het asfalt om dan stap voor stap te versnellen op de kasseistroken. De favorieten hadden zich rustig achteraan genesteld toen ploeg in vorm Ineos zowaar een waaier trok met nog meer 200km koers te gaan. En met succes. Ze zetten de volledige ploeg op kop en sloegen een mooi gat op de groep der favorieten. Die moesten ook uit hun pijp komen en moesten tot het bos van Wallers achtervolgen. Roubaix is altijd een gevecht mano a mano tussen de kopmannen, maar nu werden alle knechten toch wel heel vroeg opgesoupeerd. In het bos, de slechtste strook kasseien ter wereld, reed Van Aert helemaal achterin, slalommend tussen lijken en pechvogels. Hij bleek een fiets gekregen te hebben van een ploegmaat en moest na het bos dus nog eens wisselen. Intussen hadden Van der Poel en Küng doorgetrokken met een kopgroep van een man of 20, maar Wout had duidelijk sterke benen want knalde er in geen tijd naartoe. 5 man waren voor het bos ontsnapt, waaronder Sanremo winnaar Mohoric en Otegemnaar Tom Devriendt. Door pech misten Asgreen, Laporte en Ganna de aansluiting. Zij zouden niet meer aan het front komen. Op Mons-en-Pévèle, de volgende 5 sterren strook, trok Wout Van Aert stevig door. Eventjes leek er een toptrio in de maak met Van der Poel en Küng, maar een groepje met onder meer Stuyven en Lampaert kon ook nog zijn wagonnetje aan haken. Van Aert zou nog eens lek rijden maar kon opnieuw terugkeren. In de aanloop naar het duo Camphin-Carrefour viel Mohoric vooraan weg door een lekke band en reed zowaar Tom Devriendt alleen op kop. Lampaert voelde aan zijn ellebogen dat dit een goed anticipatie moment was en sloop weg samen met de onvermoeibare Mohoric. Van Baarle zette zijn laatste knecht in. Revelatie Ben Turner had echter al zeer veel gegeven onderweg en toen zijn pijp uit was, ging Van Baarle zelf. Getelefoneerd, maar toch waren de 3 topfavorieten niet mee. Het was Stuyven die het tempo weer de hoogte in jaagde. Van Aert en Küng sprongen mee, maar Van der Poel paste! Met zijn drieën leken ze naar de leiders toe te kunnen rijden, maar al snel viel Stuyven jammerlijk weg. De doodsteek voor Van Aert en Küng want 2 tegen 4. Of 3 want Devriendt werkte terecht niet meer mee. Op Camphin sloop Van Baarle weg. Mohoric en Lampaert deden wat ze konden maar de Nederlander reed langzaam verder weg. Zeker toen Lampaert op de kasseien van Gruson onzacht in aanraking kwam met een onvoorzichtige toeschouwer, ook wel ‘kalf’ genoemd in het Ingelmunsterse. Weg derde plaats. Zo kwam Van Baarle solo aan op de piste na een loodzware koers waarin Ineos al zeer vroeg de debatten opende in functie van hun kopman. Een verdiende overwinning, ook al had Vlaanderen een anticlimax gevoel. Uiteindelijk sprintte Van Aert naar de tweede plaats, toch wel een topprestatie in de gegeven omstandigheden. En zondag start hij in Luik-Bastenaken-Luik. Klasse om zo de knop te kunnen omdraaien, na een seizoen waarin hij met de Omloop en de E3 toch al 2 mooie koersen won.

In onze pronostiek kaapt onze anonieme speler Black List, na Kuurne 2021, opnieuw een overwinning weg. Vorig jaar is hij/zij het prijzengeld niet komen opeisen en werd dit aan vzw de Nachtlichtjes gestort. Dit jaar zou dat prijzengeld nog een stuk hoger kunnen liggen want de ploeg stijgt naar plaats 6. En met zondag nog Van Aert, Fuglsang, Benoot en Bettiol aan de start zit er nog potentieel in. Eddy Staelens werd tweede en Natasja Paermentier haalt na haar overwinning in de Ronde ook in Roubaix het podium. Dat levert haar ook in de stand een derde plaats op. Harry Vervaeke klimt naar plaats 2. Het is nu Lander Vansieleghem die de leiding neemt. De renner uit Bredene en broer van Megavelo triatleet Jasper heeft een mooie voorsprong, maar heeft zijn schaapjes nog niet op het droge. Met nog 2 Ardennenklassiekers te gaan zal het voor hem moeten komen van Pidcock en vooral Benoot. De mannen met Alaphilippe kunnen nog een mooie sprong maken in de komende 2 wedstrijden, maar niemand van hen staat in de top 30, dus zij komen te laat voor de eindoverwinning.

Slechtste dag van de week gisteren daar in Brabant. Regen zorgt echter meestal voor mooie koersen. Zo ook nu weer. De koers brak vroeg open. Het was Remco Evenepoel die al vroeg de knuppel in het hoenderhok gooide. Zijn partner in crime Alaphilippe leek er minder zin in te hebben en zou later nog ten val komen door een incident met zijn eigen ploegwagen. Quick-step blijft ook met hun nieuwe ploeg in de hoek van de klappen zitten. De Ket kreeg echter steun van Ineos Grenadiers, die 3 snotneuzen mee naar het front stuurden. Pidcock, samen met de onvermoeibare Turner (weer hij) en Magnus Sheffield, amper 19 (!) jaar oud. Daarnaast waren ook slecht weer specialist Tim Wellens mee, Cosnefroy – pechvogel in de Amstel – en Warren Barguil. Dylan Teuns viel spijtig genoeg weg uit de kopgroep door een lekke band. Evenepoel reed zeer sterk, maar durfde als enige van de kopgroep niet in het gootje rijden in de Hertstraat. Als enige op de kasseien verloor hij zo tot tweemaal toe de voeling met de kopgroep. Tot tweemaal toe kwam hij indrukwekkend terug, maar deze krachten zou hij in de finale tekort komen. Zeker gezien de Grenadiers elk om beurt demarreerden. De beslissing viel echter onverwacht zonder demarrage op het vlakke stuk richting laatste keer S-bocht in Overijse. Sheffield nam gewoon een stevige kopbeurt en tot zijn verbazing zat niemand meer in zijn wiel. Hij trok dan maar door en hield vlot stand. Zeer straf van de tiener uit Amerika. Deze jongen zien we nog terug. In de sprint voor de tweede plaats week Tim Wellens van zijn lijn af. Terechte werd hij gedeclasseerd. Het was Evenepoel die meest gehinderd werd. Die maakte onnodig veel misbaar. Misplaatst, nadat hij in de koers zelf al op de vingers werd getikt voor een ook al onnodige por aan Ben Turner. BBC analist en ex-renner Adam Blythe noemde hem terecht ‘een verwend kind’. Remco, we houden van jou, maar probeer dergelijke fratsen een beetje achterwege te laten. Niet makkelijk als enig kind en ex-top voetballer die al heel zijn leven door iedereen de hemel in geprezen wordt, maar toch.

6 spelers hadden Sheffield opgesteld. Jochen Deweer, elite renner zonder contract bij Dovy, had zelfs beide neo profs van Ineos opgesteld. Klasse! Mogelijks nog tegen hen gekoerst Jochen? Het levert de verdiende overwinning op. En dit met 2 renners van 19 punten. Arne Bruyneel had 5 renners uit de top 10 maar kwam tekort, net als Lieselot Viaene.

De tussenstand blijft voor het eerst dit seizoen ongewijzigd. Thomas Van der Vennet blijft dus aan de leiding voor Hans en Mattijs.

Zondag Parijs-Roubaix. Mét Wout Van Aert.