Vandaag was de laatste wedstrijd van Tom Boonen op Belgische bodem. Hij werd uitgebreid in de bloemetjes gezet. De organisatie verlegde zelfs de start van Antwerpen naar Mol. Een mooie geste. Boonen reed gelukkig ook zonder kleerscheuren uit. Altijd een uitdaging in Schoten, want ook nu weer was er een grote valpartij in de finale. Kittel kwam er goed doorheen en won met overmacht de sprint tegen Olympisch kampioen omnium Viviani en Bouhanni. Goed voor zijn vijfde overwinning in Schoten.

Opvallend weinig sprintersploegen in Megavelo. Ex-unilin collega Yannick Beheyt wint zelfs zonder specifieke sprintploeg, enkel en alleen dankzij de top twee. Liesbeth Vanden Berghe, dorpsgenoot van Stijn Devolder, werd tweede, voor Steven Verhaeghe van de Nachtlichtjes, die gisteren nog klaagde dat het ‘gene vetten’ was dit jaar.

In de stand zeer weinig verschuivingen. Geoffrey Crombez loopt terug licht uit op Ignace. Tino Gabriël staat al sinds de Strade in de top tien, maar komt nu voor het eerst de top 3 binnen.

Zondag het volgende monument. Quickstep zal er ongetwijfeld een zware koers van willen maken. Gilbert is er niet bij, maar er is nog meer dan voldoende kwaliteit. Laat ons bidden dat alles mee zit voor Tom. Wie, behalve Roger, gunt hem die vijfde kassei niet? 

Onmogelijk. Zelfmoord. Niet meer van deze tijd. Dat was toch wat er door iedereens hoofd ging toen Philippe Gilbert op de Kwaremont aan zijn solo begon? Alleen al omwille van het lef om daar al alleen te gaan verdiende hij de overwinning. Wat een wedstrijd. Het begon al in de aanloop naar de Muur (wat een feestelijke herintrede!) op zo maar even 100km van de finish. Boonen en Gilbert zagen dat Sagan en Van Avermaet wat te ver zaten, voelden het kriebelen en stookten mekaar op om er eens een lap op te geven. Wat doen die daar al met hun neus in de wind, dacht iedereen. Maar boven op de Muur scheurde een elitegroep zich af. Waren niet mee: Sagan, Greg (opgehouden door een val) en Naesen, die zijn koers op die twee afgestemd had. De wereldkampioen zette de achtervolging in, maar kreeg het – nochtans kleine – gat niet dicht. Wat mij betreft een nieuw signaal van dalende vorm. Een groot geluk echter voor Greg en Oliver, want anders zien ze de kopgroep misschien nooit meer terug. Daar draait het namelijk goed rond met Boonen als sublieme orkestmeester. Ze kunnen met een minuut voorsprong aan de tweede keer Kwaremont beginnen. Daar gaat Gilbert zo hard dat niemand van de omvangrijke kopgroep kan volgen. Onderweg verliezen we nog Sep Vanmarcke die in de afdaling naar de Pater keihard neer gaat na een stuurfout. Hoeveel pech kan je hebben op een voorjaar. Op de Taaienberg schudt Sagan aan de boom. Naesen en Greg gaan vrij vlot mee. We gaan nooit weten of Boonen daar ook was in geslaagd. Uitgerekend op ‘zijn’ berg kent hij namelijk tot tweemaal toe mechanische pech. Tom Steels mocht hem tot driemaal toe in gang duwen en zal het gevoeld hebben. Hij zal ons dit in geuren en kleuren kunnen uitleggen op de Nacht van de Koers. Sagan en co kwamen ondertussen niet dichter op Phil, maar op de Kwaremont plaatst de Slovaak nog een versnelling. Opnieuw zijn het de twee Parelvissers die aansluiten, maar dan gebeurt het. Sagan neemt te veel risico door rakelings langs de nadars te rijden en hapert in een jas van een toeschouwer. De 3 tenoren – want daar hoort Oliver nu duidelijk ook bij – gaan tegen de grond en de achtervolging wordt gefnuikt. Greg is snel weer weg maar moet het stellen met de weliswaar verrassend sterke Dylan Van Baarle. Toch komen ze in de laatste kilometers nog tot op een halve minuut. De logica gebiedt ons dan te zeggen dat de 3 toppers het gat nog hadden dicht gereden. Maar stuurmanskunst hoort ook bij de koers en aanvalslust moet altijd worden beloond. Dit mag niets van Gilbert zijn overwinning af doen. Dergelijke solo was niet per se van het niveau van Merckx, maar toch alleszins van toen geleden. 55km lang alleen stand houden tegen wisselende groepjes achtervolgers. Een enorm nummer dat alleen maar respect verdient. Hier spreken we binnen 25 jaar nog van.

In de rituitslag was het Deerlijk boven. Antoon Chiers werd tweede. Kurt Goeminne, één van de drijvende krachten binnen de Nachtlichtjes, won dankzij het voltallige podium. Christine Tuytschaever werd derde. 

In de stand blijft Geoffrey Crombez aan de leiding, maar ziet zijn voorsprong op Ignace Devreese slinken. Maarten De Boe neemt zijn derde plaats weer in.

Woensdag is er de Scheldeprijs, de laatste officiële Belgische wedstrijd van Tom Boonen. Als hij maar recht blijft…

Enkele jaren terug was Gent-Wevelgem een saaie, gevaarlijke en overbodige koers tussen de Ronde en Roubaix. Nu is dit een koers geworden met veel karakter. Er is de link met de Grote Oorlog, in Flanders Fields. Er is de eeuwige wind in de Moeren. En er zijn de kopmannen die er steevast zin in hebben om te koersen. Ook nu weer reden de ze al zeer vroeg met de neus in de wind. Het peloton was al snel verbrokkeld. Na verschillende schermutselingen duurde het toch tot de laatste passage op de Kemmel voor Greg een bom gooide. Degenkolb kwam bergop net tekort om Gregs wiel te houden, maar kon in de afzink aansluiten. Wie anders dan Sagan was de enige die bergop nog naar Gregs wiel kon. In de afdaling sloten nog 2 groepjes aan met mooie namen en vooral ook veel snelle mannen, waaronder Jens Keukeleire. Die vond de groep te groot en trok door op de rechte wegen tussen Ieper en Wevelgem. Greg sprong meteen mee, meteen gevolgd door zijn Slovaakse schaduw, Terpstra en de verrassend sterke snotneus Andersen. De Hollander begon echter vrij snel te slepen. Ergens te verantwoorden, maar als hij echt wil wachten op Boonen en Gaviria, dan moet hij zich maar helemaal in het wiel zetten. Sagan kreeg het er zodanig van op zijn heupen dat hij zomaar het gat liet vallen en in het wiel van Terpstra kroop. Die blufte terug en zo bleven beiden met lege handen achter. Ondanks een poging van Sagan om alleen naar de twee leiders te rijden, wat schromelijk mislukte. Tekenen van menselijkheid bij de superman. Of zelfs de eerste signalen van een dalende vormcurve? Vooraan werkte Keukeleire zeer goed mee tot op anderhalve kilometer van het einde toen hij Greg terecht eventjes de kop opdrong. Zo moet het spel worden gespeeld, Niki, en niet meteen na de ontsnapping. Van Avermaet wachtte zeer lang om zijn sprint in te zetten gezien de tegenwind en hield Jens professioneel af. Na de Omloop en de E3 nu ook Gent-Wevelgem. Straf. Alweer twee Belgen op het podium. Nu al 11 van de 18 podiumplaatsen. Laat ons bidden dat deze trend zich doorzet naar de monumenten.

Dorpsgenoot Hannes Tack juichte mee. Hij verslaat mijn neef Pieter-Jan Serlet en mijn collega Yves Neirynck met zijn ploeg Team SportYves.

In de stand blijft Geoffrey Crombez aan de leiding, maar ziet zijn voorsprong op Ignace Devreese slinken. Gill Vandenbroucke springt terug naar plaats 3, hetgeen hij gisteren al als een overwinning vierde.

Traditioneel geef ik nog mijn sterren mee voor de Ronde:

• ***  Van Avermaet, Sagan
• **    Gilbert, Degenkolb
• *      Vanmarcke, Naesen, Benoot, Kristoff

Zeer benieuwd naar jullie sterren. Reageer gerust via onderstaande link.

We kregen gisteren een volledig Belgisch podium in de E3. Dat was 18 jaar geleden en is een nieuwe bevestiging van de hoogconjunctuur van het wielrennen in ons land. We zagen onderweg een bedrijvige Boonen die enkele keren trachtte weg te raken. Zo bijvoorbeeld ook op zijn geliefde Taaienberg, al was het maar uit nostalgie omdat het de voorlaatste keer was dat hij er in wedstrijd over reed. Samen met zijn nieuwe partner in crime Gilbert demarreerde hij elk om beurt tot het brak. Het was Gilbert die weg raakte met Greg, revelatie Pöstlberger en Oliver Naesen. Wat een koers rijdt die kerel. Sinds gisteren kent iedereen deze sympathieke laatbloeier. Altijd gul in de inspanning en ook in interviews. We zijn dan ook heel trots hem te mogen aankondigen op de Nacht van de Koers op 7 mei! 

Sep Vanmarcke kon later nog aansluiten samen met Durbridge, maar kon zijn inspanning andermaal niet doortrekken tot de finish omwille van maagproblemen. Op de Kwaremont ranselde Naesen de kopgroep uiteen. Enkel Gilbert en Van Avermaet konden volgen. Er was nog een kleine 50km te rijden met een kleine voorsprong op een grote groep achtervolgers, maar toch bleven ze voorop. Enerzijds omdat de sterksten vooraan zaten natuurlijk, maar anderzijds ook omdat de sterkste 2 blokken vooraan vertegenwoordigd waren. Bij de achtervolgers waren er daardoor veel afstoppers. Opvallend was ook dat andere sterke ploegen zoals Sky, Trek en Lotto onvoldoende mankracht hadden bij de nochtans omvangrijke tweede groep. Vooraan leek Gilbert in de tang te zitten bij Naesen en Van Avermaet, trainingspartners bij de Parelvissers. Hij zag het gevaar en plaatste een vlijmscherpe versnelling op Tiegemberg. Greg volgde. Naesen plooide, maar brak niet. Vreemd genoeg trok Greg nog eens stevig door toen Oliver net weer wou aansluiten. Uiteraard is het ieder voor zich in koers, zeker onder niet-ploegmaats, maar het was toch een overbodige en wat mij betreft zelfs misplaatste actie tegenover zijn makker waar hij dagelijks mee op pad gaat. Naesen kwam er toch weer bij en bleef terecht een vijftal kilometer in de wielen hangen. Uiteindelijk kwam het tot een prachtige en eerlijke sprint. Naesen voelde zich de traagste en probeerde te verrassen door vroeg aan te gaan. Hij sloeg een gat, maar Van Avermaet kon zich nog in de slipstream nestelen en ging er nog over. Gilbert werd na woensdag opnieuw tweede, maar ik ben zeker dat de Waal de ontgoocheling zeer vlug wegspoelt met de tevredenheid over zijn alsmaar stijgende vormcurve.

Igor Wagemans had net als enkele anderen de top 3 in zijn ploeg ‘Hulk Sagan’, weliswaar zonder Sagan. Fredje Maeghe werd tweede, voor Ignace Devreese, organisator van TourTeamTime, een leuke pronostiek voor de 3 grote rondes.

In de stand blijft Geoffrey Crombez aan de leiding. Ignace spring naar plaats 2, voor Maarten De Boe met zijn ploeg ‘Peikes troef’.

Morgen Gent-Wevelgem.

22 maart is helaas de dag van de aanslagen, maar toch ook een beetje de dag van Yves Lampaert. Er stond vandaag geen maat op de sympathieke boerenzoon uit Ingelmunster. Zowat elke helling voor zijn rekening genomen in dienst van Philippe Gilbert (ik herhaal: outsider voor 2 april) en het dan nog kunnen afmaken met een solo van 8km. Een bevestiging van zijn klasse die we twee jaar geleden mochten ontdekken toen hij als snotneus 7e werd in Roubaix na een beresterke race in dienst van Boonen. Vanaf vandaag zal zijn status een trap stijgen en zal hij een meer beschermd statuut krijgen. Verder zagen we opnieuw een sterke Luke Durbridge. Lijkt een vaste klant te worden voor het Vlaamse werk. Chapeau aan Jurgen Verschelde en Eric Demets, die hem selecteerden in hun ploeg. Helaas niet voldoende voor de overwinning. Die ging vandaag naar mezelf. Ik hou zo Pieter Marius nipt van een tweede opeenvolgende dagoverwinning met zijn 100% Belgische ploeg. Henk Omey werd derde.

In de stand neemt Geoffrey Crombez de leiding over van Gill Vandenbroucke, die derde wordt. Joachim Callewaert springt naar de tweede plaats.

Vrijdag al opnieuw koers met de E3.