Morgen wordt Alejandro Valverde 37 jaar. Een leeftijd waarop de meeste profrenners al op pensioen zijn. Zij die nog koersen, zijn hun explosiviteit verloren. Niet zo bij Alejandro Valverde. Die vlamt nog lekker iedereen uit het wiel op een nijdige slothelling. Op de kleine plateau zoals in Huy of op de grote zoals in Ans. Niemand kan zijn tempo volgen. Ook als klimmer (met uitzondering van het hooggebergte) en als tijdrijder is hij nog bij de besten van het pak. Het klopt dat hij boter op het hoofd heeft, maar hij heeft 2 jaar langs de kant gestaan en dus zijn straf uitgezeten. Na zo’n lange schorsing op niveau terugkomen is weinigen gegeven. Net als het constante hoge niveau dat hij sindsdien aan de dag legt. Dat kan heus niet enkel met een pilletje links en rechts. Dat kan enkel door keihard te trainen en te leven als een asceet.
Onderweg zag het er even naar uit dat Greg kans maakte op een historische dubbel door in hetzelfde jaar Roubaix en Luik te winnen. Hij zette zijn manschappen op kop, maar kwam finaal toch te kort op de voor hem te lange hellingen. Dan Martin was er dichterbij met een snedige demarrage in de slotkilometer. Maar ook hij werd geremonteerd door Valverde die iedereen droogweg iedereen uit zijn achterwiel knalde en op en over de Ier ging.
Xavier Cornelissen pakte de dubbel door na de Waalse Pijl ook Luik te winnen. Ook Karel Holvoet en Robin Verstyn hadden Valverde gespeeld, maar konden daar Martin niet bij plaatsen.
In de eindstand werd Geoffrey Crombez niet meer bedreigd. Hij is de eindwinnaar van Megavelo 2017. Zijn naam wordt dus bijgeschreven in de hall of fame, net als die van de nummers 2 en 3, Maarten De Boe en Ignace Devreese. Voor Maarten is dit na 2014 de tweede keer dat hij net te kort komt voor de eindoverwinning. Ook de rest van de top 10 deelt in het prijzengeld. Dit zal binnenkort worden overgeschreven. De ritwinnaars alsook de winnaars in het eindklassement worden verwacht op de Nacht van de Koers om hun prestatie beloond te zien met de nodige lof en eerbetuigingen! Eeuwige roem is hun deel. Uiteraard zijn ook alle andere spelers welkom voor een spetterende koersavond als afsluiter van het fantastisch wielervoorjaar. Hopelijk tot dan!
Nadat de Amstel Gold Race zijn finale hertekende is de Waalse Pijl nu echt wel het wereldkampioenschap voor punchers geworden. Op zich is daar niets fout mee, alleen valt er onderweg niets te beleven. Wie kon Valverde hier van een vijfde overwinning houden nu met Alaphilippe zijn voornaamste tegenstander weg viel. Het antwoord is vrij simpel. Niemand. De Spanjaard – volgende week 37(!) en nog een half jaar ouder dan Boonen – knalde iedereen uit het wiel, inclusief jonkies van 16 jaar jonger. Respect. Dylan Teuns werd zeer knap derde.
De ritoverwinning ging naar triatleet Xavier Cornelissen, tevens recordhouder reacties op de website. Thomas Soete en Robin Verstyn werden twee en drie.
In de stand ziet het er steeds beter uit voor Geoffrey. Het lijkt er op dat Maarten, Ignace en Tino voor de podiumplaatsen strijden. Plaatsen vijf tot tien liggen nog open.
Zondag dus de laatste wedstrijd met Luik-Bastenaken-Luik.
Zoals verwacht kregen we dit weekend een duel België-Polen. Gilbert en Van Avermaet tegen Kwiatkowski. Dat duel had voor ons een speciale dimensie gezien ik met mijn broers en enkele vrienden in Warschau zat. Niet dat er veel Polen van wakker lagen. We hebben er welgeteld eentje gevonden die Kwiatkowski kende. BMC maakte de koers al vroeg hard, dus Greg had goeie benen. Toch liet hij zich verrassen toen Gilbert alweer op meer dan 50km van de aankomst serieus aan de bom schudde. Hij raakte weg met een groepje luitenanten. Daaronder ook Benoot, maar die kende even later helaas mechanische pech. Kwiatkowski was ook niet mee, maar kon op de volgende puist nog de jump maken. Greg en Valverde waren mee met de Pool maar konden net die laatste meters niet overbruggen. De winnaars van Milaan-Sanremo en de Ronde ontdeden zich om de Bemelerberg, de laatste helling op het zeer geslaagde nieuwe parcours, van hun medevluchters en maakten onder mekaar uit wie er zijn tweede klassieker won dit jaar. Phil begon op kop. Kwiatkowski speelde op de verrassing. Hij sloeg meteen een gat van vier fietsen maar ging te vroeg aan en werd nog geremonteerd door een ijzersterke Gilbert. Dit leidde tot uitbundige taferelen bij de Quick-Step ploeg. De beelden van Jo Planckaert haalden zelfs de sporza site. Op de Nacht van de Koers mag hij dit gerust eens overdoen.
In de pronostiek was het Dieter Van Lierde, laureaat van 2015, die de Amstel won met lichte voorsprong op Remko Liedts. Tom Vandemoortele kaapte de derde prijs weg.
In de stand blijft Geoffrey Crombez aan de leiding. Maarten De Boe en Ignace Devreese wippen terug over Tino Gabriël.
Woensdag is er de Waalse Pijl.
De Brabantse Pijl vormt sinds een aantal jaar de ideale brug tussen de kassei- en de klimklassiekers. Beide rennerstypes komen er aan hun trekken, wat na de parcourswijziging ook voor de Amstel het geval is. Dit in tegenstelling tot de Ardennenklassiekers, die voer voor specialisten zijn. Zo trekt bijvoorbeeld Benoot zijn voorjaar nog door tot en met de Amstel. Na zijn tegenvallende Ronde deed het dan ook deugd om hem vandaag zo bedrijvig te zien. Hij werd na een aanvallende race beloond met een derde plaats. Ook Laurens De Plus, Dries Devenyns en Victor Campenaerts zaten in de beslissende vlucht. Enkel Wellens en Vakoc konden nog de brug slaan naar de leiders. Ze maakten echter geen kans tegen een beresterke Colbrelli, die vorig jaar al een massa punten scoorde, maar dit jaar pas echt doorbreekt.
Frederik Vandenweghe had duidelijk op deze koers gemikt met zijn visionaire ploegnaam ‘Met Sturter poen pakken op de Halsemberg’. Jan De Clercq had niet specifiek op deze koers gemikt, maar wordt toch verdienstelijk op korte afstand tweede. Ex-collega Kristof Eelbode kaapt de derde prijs weg.
In het klassement stijgt de nervositeit. Geoffrey bouwt zijn voorsprong op Tino terug lichtjes uit. Maarten De Boe komt terug op de derde plaats. We zien intussen verschillende ploegen uit de achtergrond oprukken. In die zin zal er deze morgen ook serieus gevloekt zijn bij het het nieuws van de blessure van Alaphilippe. Zondag is er de Amstel, waar we een nieuw duel kunnen zien tussen Phil en Greg, aangevuld met een nieuwe batterij buitenlanders.
Het staat in ons aller geheugen gegrift. Die natte Roubaix editie in 2002 waarin Johan Museeuw ongenaakbaar was en waarin iedereen Tom Boonen leerde kennen. Hij reed als neoprof alle achtervolgers aan flarden, inclusief zijn eigen kopman George Hincapie, die zich van pure miserie in de gracht liet vallen. Legendarisch. 15 jaar en 149 profoverwinningen later is de cirkel rond. De absolute climax om te stoppen met de vijfde kassei heeft er nooit echt in gezeten. Niet die super benen en ook de ploegmaats vielen – al dan niet letterlijk – wat tegen. Het is echter wel degelijk zo dat Tom op een hoogtepunt stopt, want hij was terecht de absolute topfavoriet gisteren. Klasse. Passend bij de uitzonderlijke carrière die hij realiseerde.
Er werd logischerwijze enorm op Tom zijn wiel gekoerst gisteren. Sagan viel twee keer aan, maar werd telkens terug gefloten door een lekke band. Naast het feit dat we al langer zeggen dat hij dit seizoen te vroeg in vorm was, viel daarbij zijn gelatenheid op. Wat een schril contrast met Van Avermaet, die onderweg nog een stuk meer pech kende. Maar die als een gek riep om een nieuwe fiets. Tot tweemaal toe vanuit een verslagen positie terugvechten. Dat noemen we grinta en daarom is Greg de oververdiende winnaar. Ook al omdat hij net als in de Ronde op pad was met een Hollander die al blij is dat hij daar zit en met een sleper van Quick-step. Greg kijkt niet om en rijdt verder. Al slaagde hij er uiteindelijk wel in om Stybar de kop op te dringen bij het binnen rijden van Roubaix. Op de piste durfde hij het vervolgens nog aan om te pokeren door Stuyven – ook hij toonde grinta na zijn degradatie in de ploeg- en Moscon te laten aansluiten. Begrijpelijk, als je ziet met welk machtsvertoon hij nog de sprint wint. Van Avermaet wint zo dik verdiend zijn eerste monument. Zo winnen de Belgen alle World Tour kasseiklassiekers dit jaar. Te zwijgen van alle podiumplaatsen. Fantastisch.
In de pronostiek gaat Klaas Carrette, videomonteur voor de Nacht van de Koers, met de overwinning lopen. Ex-winnaar Dieter Van Lierde wordt tweede, voor mijn broer Elewout.
In de stand staat Geoffrey Crombez nu het volledige tweede luik van de pronostiek op kop. Tino Gabriel stijgt opnieuw een plaatsje naar 2 en zo wordt Ignace derde. In het derde luik zullen we de ploegen met klimmers sterk zien stijgen. Daarin is het vooral uitkijken naar Alaphilippe en Kwiatkowski, die het vaakst gespeeld zijn in de allround ploegen. Daarnaast is het uiteraard uitkijken naar hoe Gilbert zijn vormpeil nog kunnen doortrekken heeft en naar andere Belgen zoals Wellens, Hermans, Teuns en De Plus. Verder kunnen renners als Valverde en Matthews- weinig tot niet in de allround ploegen- veel punten wegsnoepen, wat voor de leiders in het klassement goed zou uitkomen. Het kan nog alle kanten op!
