Beste koersliefhebbers,

met dank aan sponsor Karel Vanovervelt kon ik gisteren Dwars door Vlaanderen van heel nabij volgen. We zagen aan de start oa al dat Quintana spijt had van zijn beslissing om in het koude en natte Vlaanderen te komen koersen. Hij bleef tot 5 minuten voor de start in de warme ploegbus. Intussen konden we wel Jo Planckaert en Jens Keukeleire vast leggen voor de Nacht der Megavelo. De affiche wordt stilaan definitief.

Door de zware weersomstandigheden kregen we een ware afvallingskoers. Het peleton kwam steeds dichter bij de vroege vluchters, maar brokkelde ook steeds verder af. Toen ze er bijna bij waren, versnelde Jelle Wallays uit de kopgroep bij de beklimming van de Eikenberg. Dit kon een kantelpunt zijn en Kwiatkowski, de jonge wereldkampioen hem zelve, ging in de achtervolging samen met 2 nog jongere talenten: Van Baarle en Theuns. Ze kwamen bij Wallays en werkten goed samen. De 3 waren al tevreden dat ze mee waren met de wereldkampioen en uitzicht hadden op een mooi podium. In de achtervolging hielp Etixx-Quickstep dus niet meer mee en na het letterlijk wegvallen van Boom en (opnieuw) Devolder kwam de druk bij de Lotto ploeg te liggen. Ik zou haast Devolder niet meer durven vragen op de Nacht uit eerlijke schrik dat hij ook nog eens van het podium zou vallen… Enfin de Lotto’s boden nog stevig weerwerk met een bijzonder sterke Benoot (nog maar pas 21 geworden) en een degelijke Debusschere, Maar de vogels waren gaan vliegen. Het plannetje van Planckaert was duidelijk. Wallays valt aan en Theuns speculeert op zijn sterke sprint. Het draaide fantastisch goed uit voor de mannen van Topsport Vlaanderen want ze werden één en twee. Nooit eerder mee gemaakt, ondanks de toch rijke historiek van de ploeg met onder meer Steels en Vanmarcke.

Jelle Wallays had vorig jaar Voeckler geklopt in Parijs-Tours en dus stond hij in enkele ploegen. Zo ook in die van ex-Unilin collega Peter D’heygere, die ook de wereldkampioen gespeeld had en zo ruim won voor Jos Decock (nog een ex-collega) en toekomstig iron man Joost Tytgat.

In de stand zijn er kleine verschuivingen. Eddy De Waele blijft aan kop, maar wordt nu achterna gezeten door Herlinde Vanwynsberghe en Jan Deluyker.

Morgen de E3 prijs.

Sportieve groeten,

Reinout

Beste koersliefhebbers,

Met Milaan-Sanremo hebben we het eerste wielermonument van het jaar achter de rug. Nu zijn we definitief gelanceerd voor het voorjaar en houden we de adem in tot over een dikke maand. Ook La Primavera heeft de hoge verwachtingen ingelost. Door verschillende aanvallen – ook onze Greg kon zich daar al weer niet meer houden – werd er in een verschroeiend tempo naar boven gereden. Daar al braken de eerste sprintersbenen. Kristoff hing daar al aan de rekker, maar ook Greipel en Cavendish verschoten daar al veel poer. Op de Poggio werd dit voortgezet. Opnieuw onze landgenoten in de aanval met Gilbert en Van Avermaet, maar zonder succes. Beneden sloop Sagan op zijn kousenvoeten weg, maar leek te verrast – en waarschijnlijk niet sterk genoeg – om door te gaan. Het werd dus opnieuw een koninklijke sprint, wat wel passend was bij de terugkeer naar de historische Via Roma. Kristoff werd door zijn ploegmakkers helemaal op kop gedropt. Fantastisch werk vooral van baardman en ouderdomsdeken Paolini. Maar de sterke Noor was onderweg te veel van zijn krachten verloren en werd nog geremonteerd door mijn favoriet John Degenkolb. Een stuk lichter en vlotter klimmend was hij stukken explosiever dan Kristoff en de rest van het peloton. Matthews werd mooi derde. Degenkolb had dus duidelijk verstoppertje gespeeld in Parijs-Nice. Schrijf deze explosieve Duitser ook maar op als concurrent voor Vanmarcke in de Ronde.

Kristoff en Degenkolb zijn respectievelijk vierde en zesde duurste renner in Megavelo en het hoeft dan ook niet te verwonderen dat er slechts 3 deze combinatie in de ploeg hadden. Het werd een millimeter sprint tussen Herlinde Vanwynsberghe, Dieter ” Bernard Massard” Van Lierde en Pieter Marius. Het werd een ex aequo tussen Herlinde en Dieter, maar het is mijn lieftallige vrouw die het haalt dankzij een iets goedkopere ploeg qua CQ budget. Ik wist dat mijn vrouw veel talenten had, maar ze blijft mij na al die jaren verbazen 🙂

In de stand zijn er grote verschuivingen. Bijna de volledige top tien is weg geslagen. Ex-collega Eddy De Waele is één van de weinigen die kon stand houden. Sterker nog, hij neemt de leiding over van Cathy Li, die terug valt naar plaats 23. Jan Deluycker springt naar plaats 2 en Dieter Van Lierde maakt een recordsprong van 67 naar 3.

Woensdag is er Dwars door Vlaanderen en komen de meeste toppers al naar onze contreien. De rest sluit vrijdag aan voor de E3 prijs. Het centrum van de wielerwereld ligt de komende week respectievelijk in Waregem, Harelbeke en Wevelgem. Allemaal op een boogscheut van mekaar.

Sportieve groeten,

Reinout

Beste koersliefhebbers,

Geen enkele koers is de laatste decennia op zo’n korte termijn zo populair geworden als de Strade Bianchi. Naast het prachtige decors en de grintwegen die het wielrennen in zekere zin terug katapulteren naar de beginjaren vind ik de combinatie van rennerstypes vooral uniek. In welke koers kruisen Valverde en Vanmarcke de degens op een parcours dat beiden gelijke kansen geeft? De Amstel Gold Race had in het verleden de beste mix van Ardennen- en Vlaanderen-coureurs, maar de Strade Bianchi torent daar nu bovenuit.

Deze editie heeft ons vooral geleerd dat de machtswissel er echt zit aan te komen. Sagan, hij doet al zo lang mee dat we hem ondanks zijn leeftijd stilaan tot de anciens rekenen, en Cancellara moesten duidelijk passen voor het jonge, voornamelijk Vlaamse geweld. Enkel Valverde kon als gevestigde waarde Vanmarcke, Van Avermaet en Stybar volgen. Sep was iets te onstuimige met zijn krachten en kwam op het einde wat frisheid te kort. Van Avermaet leek even op weg naar de grootste overwinning uit zijn carrière toen hij Valverde afschudde, maar liep op een dodelijke counter van Stybar. De Vlaamse Tsjech komt bijzonder sterk terug na zijn zware valpartij vorig jaar, ondanks het feit dat hij in januari nog een week stil lag na de laatste operatie. De beslissing om niet naar het WK veldrijden in zijn Tabor te gaan, ook niet als analyst, blijkt de goeie geweest te zijn. Het toont hoe professioneel Zdenek met zijn vak bezig is. Ik ben er dan ook van overtuigd dat hij dit jaar helemaal doorbreekt en samen met Degenkolb en Kristoff de voornaamste concurrentie zal vormen voor onze Sep in de 2 topklassiekers. Cancellara en Boonen kunnen het volgens mij enkel halen mits een taktisch meesterstukje. Voor Tom zal zelfs dat helaas niet volstaan na zijn valpartij van vandaag. Doodjammer natuurlijk.

Ondanks zijn lage CQ prijs prijkt Stybar slechts in de helft van de ploegen. Ze zullen het zich niet beklagen. Zeker Stefaan Lernout niet. Deze die hard-supporter uit Wevelgem reisde zelfs speciaal naar Toscane om live de sfeer op te snuiven. Dik verdiende overwinning dus. Op de tweede plaats eindigde Herman Dhaenens, die blijkbaar een fervente fan van Oscar Gatto is, af te leiden uit zijn ploegnaam ‘Oscar & de flandriens’. Derde werd Bram Vandeputte, laureaat van 2009 en notoir Cancellara-fan die niet blij zal zijn met mijn mening hierboven.

In de stand springt Cathy Li (dit weekend verhuisd naar de Ploegstraat in Eindhoven samen met nr 10 in de tussenstand Joost Van Laere) terug over de C&W-ploeg naar de leiding en komt Bram Vandeputte, tevens trouwe sponsor met Jardinico (outdoor leisure design ‘made for shade’, www.jardinico.be), nipt naar plaats 3.

Volgende koers is het eerste monument van het voorjaar met Milaan-Sanremo. Mijn favoriet is John Degenkolb.

Sportieve groeten,

Reinout

PS: wie het niet eens is met mijn mening, een aanvulling wil doen of zijn favorieten wil delen, kan dit via de reactiemogelijkheid hieronder.

Kuurne-Brussel-Kuurne wordt wel eens oneerbiedig de revanche voor de Omloop Het Nieuwsblad genoemd. Etixx-Quick-Step doet die bijnaam voor de tweede keer op rij alle eer aan. Net als vorig jaar waren ze de motor van de grote ontsnapping. Het verschil met vorig jaar was echter dat de ontsnapping geen stand hield. Onder impuls van vooral de MTN ploeg werd de kloof gedicht. Extra sterk van de mannen van Lefevere dat ze zich wonderwel aan deze totaal andere omstandigheden hebben kunnen aanpassen. Survival of the fittest. Het cynische eraan is dat winnaar Cavendish al mee zat in de ontsnapping en dat Boasson Hagen als kopman van het jagende MTN slechts 13e werd. Des te meer pluimen op de hoed van Cavendish ook. We wisten dat hij ontzettend snel was, maar dat hij een massasprint wint na een dergelijke krachten slorpende ontsnapping is klasse. Nummers twee en drie Kristoff en Viviani waren ook mee in de vlucht en kunnen dat als uitvlucht inroepen voor de nederlaag. Mooi podium. Kan met wat meeval ook het podium zijn in Sanremo binnenkort. Marc heeft misschien wat ingeboet qua snelheid, maar is qua conditie misschien wel in de vorm van zijn leven. Als Kristoff en Degenkolb hem niet los krijgen op de Poggio, zitten ze met een probleem volgens mij. Hij staat zichtbaar scherp, mede dankzij een goeie winter waarin hij oa de Gentse zesdaagse reed met Keisse en staat ook niet voor niets op kop in de CQ ranking van 2015.

21 spelers onder ons hadden gezien dat hij prijs-kwaliteit bijzonder interessant was dit jaar. Daaronder Bert Schietgat. Hij had naast de Brit enkel nog de nummer twee Kristoff, maar dat was voldoende voor de overwinning. Mieke Dewaele en Kürt Devrieze (laureaat 2010) mogen mee op het podium. Mooi voor Bert dat hij het haalt in zijn thuisstad. Te meer omdat zijn wielerploeg O’dorney KBK voor wielertoeristen organiseert en zijn broer Bram zelfs in de organisatie van KBK zelf. Proficiat!

In de stand neemt de C&W ploeg (experten in WMS en logistieke integratie) de leiding over van Cathy Li, die tweede wordt. Ringo Schoutteten, laureaat 2005, staat mooi derde, voor Bart Deman en Andy Moerman, die met zijn Kuurnesprinters ironisch genoeg 0 punten pakt in Kuurne.

Komende zaterdag is er de Strade Bianchi, die voor het eerst is opgenomen in Megavelo.

Zaterdag is het Vlaamse voorjaar onder een schitterend lentezonnetje van start gegaan. Ideaal weertje voor goed weer-coureur Tom Boonen om het laatste gaatje in zijn voorjaar-palmares op te vullen. Gesteund door een beresterke ploeg kon dat niet mislopen. De andere favorieten Sep Vanmarcke en Greg Van Avermaet werden uitgeschakeld door respectievelijk materiaalpech en zorgen over een oude dopingbeschuldiging. Net als vorig jaar was Sep opnieuw de sterkste man in koers. Iedereen is het er over eens: niemand rijdt sneller over kasseien dan Sep. De 3 kilo spieren extra renderen, al vertaalt zich dat nog niet in de uitslag natuurlijk. Nochtans had hij zaterdag een groot aandeel in het verlies van Quick-step en met name van Boonen. Op zijn eentje jaagde hij de 3 ontsnapte EQS’ers vooruit. Was Sep er niet geweest, dan kon Boonen zich gespaard hebben. Nu moest hij vol aan de bak. Op de kasseistroken en de heuvels was hij het die het tempo bepaalde. Terpstra en Vandenbergh waren toch ietsje minder. Ze waren al blij dat ze op de gewone wegen het tempo van Tom konden handhaven. De prestatie van Stannard mag er natuurlijk ook wel wezen. Dat het makkelijk is als je een uur in het wiel mag hangen, is wat kort door de bocht. Kan iemand zich een gelijkaardig exploot herinneren? Enkelingen die in de tang zitten, winnen zelden of nooit. Je moet het maar doen. Eerst demarrages van Terpstra, Boonen en nog eens Terpstra pareren en daarna zelf gaan. En vooral de manier waarop was fantastisch. Gewoon vanuit het zadel, schijnbaar op het gemak een paar tandjes groter schakelen en de kloof rustig dichten. En dan er op en er over. 3 ploeggenoten en specialisten in het vak netjes opgerold. Magistraal. Sir Bradley zal aan deze beer een superknecht hebben in Roubaix.

Verschillenden onder ons hadden zaterdag een deel van of zelfs de volledige kopgroep in de rangen en droomden al van een eerste overwinning. Gezien de kopgroep niet echt uit verrassingen bestond, volstond dit echter niet. Cathy Li had zomaar eventjes de volledige top 7 en haalt het dan ook verdiend van de C&W ploeg en Andy Moerman. Kwatongen beweren al dat de gokchinees terug in het land is, maar ik kan jullie gerust stellen. Ik ken Cathy persoonlijk. Met de hulp van haar vriend Joost is ze de eerste buitenlandse die een megavelo rit wint. Proficiat!