Pogacar tegen Van der Poel. Hard tegen onzacht op de Poggio. “Brace for impact” had Philipsen vooraf gezegd. Het verwachte duel kwam er ook. Op de Cipressa werd het peloton al serieus uitgedund. Op de Poggio had Pogi enkel de beresterke Wellens in steun. Die legde een loeihard tempo op. Matje kleefde aan het wiel van Pogi, klaar om te reageren op de voorspelde aanval. Die kwam er ook. Naast de Nederlander konden ook Bettiol en Ganna volgen. Van der Poel had echter de benen niet om over te nemen en zo kwam nog een tiental renners aansluiten. Ook een tweede poging van Pogacar kende geen succes, vooral omdat Van der Poel wel kon volgen maar niet overnemen. Dat was dan ook de sleutel van de koers. Eenmaal beneden besloot hij alles op zijn ploegmaat Philipsen te zetten. Zowel de demarrage van Mohoric als de ultieme poging van Pidcock waren in normale omstandigheden voldoende voor de overwinning. Tweemaal haalde de Nederlander de kastanjes uit het vuur met de rest in zijn wiel. Hij was niet vergeten dat de rollen in Roubaix vorig jaar omgekeerd waren geweest en offerde zich volledig op voor de Vlam van Ham. Grote klasse vind ik dat. Dit verklaart voor mij ook ten dele zijn populariteit in Vlaanderen. Niet die typische Nederlandse arrogantie, maar een oprechte team player. Jasper Philipsen kreeg van hem een unieke kans, maar moest het natuurlijk nog afmaken ook tegen Matthews, Pedersen en co. Pedersen viel snel stil, Matthews leek het lang te halen en liet vooral ook maar een zeer klein gaatje. Philipsen dook er echter onverdroten in met gevaar voor lijf en leden. Hij kwam er nog net op tijd over. Pogacar werd nog knap derde. Zalig. Na Van Aert en Stuyven wint een derde Belg op vijf jaar tijd. En dat na tientallen jaren droogte, zeker voor de critici die de overwinning van Tchmil niet mee rekenen.

In onze pronostiek was het geen foto finish. Mattijs Leenknegt, creatief brein achter de Nacht van de Koers, demarreerde op de Poggio en geraakte wel weg. Met een topscore van 696 punten had hij een mooie voorsprong op Ivo Goderis van het Daikin team en Bert Verplancke van WDV. Die topscore katapulteert hem ook van plaats 97 recht naar de leidersplaats. Stephanie Himpe en Jochen Deweer zakken een plaatsje.

Conversatie Karl – José bij aanvatten van de Sante Maria strook op maar liefst 82km van de finish. Karl: “Hij zal hier toch nog niet gaan zeker?”. José resoluut: “Tuurlijk niet”. “Wie zegt dat?”. “Ikke”. Zijn ploegmaats Del Toro en Wellens hadden het peloton dan al sterk verdund en ze hadden net een stortbui over zich gekregen. Tijd voor Tadej om te vertrekken. Hij had het tenslotte ‘s morgens bij zijn interview aangekondigd. “Jonas en Remco hebben dit jaar al straffe nummers opgevoerd. Tijd om te checken hoe het met mijn conditie zit”. Machtig toch. Eentje probeerde vergeefs te volgen. Sep Kuss. Ronde van Spanje gewonnen. Na 200m was duidelijk dat dat niet ging lukken. Een ander probeerde een achtervolging op poten te zetten. Maxim Van Gils. Tijdrit van de Ruta del Sol op overtuigende manier gewonnen en samen met ronde van UAE-winnaar Lennert Van Eetvelt het gouden klimmersduo van Lotto-Dstny. Vrank en vrij gaan ze hun kans, zonder hun ambities (top 5) weg te steken. Wat een weelde plots voor Lotto-Dstny. Maxim kreeg bij zijn eerste poging niemand mee, maar hij was duidelijk de sterkste van de ‘aardse’ renners na Pogacar. Hij bleef door hameren op de achtervolgers en reed finaal toch alleen weg. Ei zo na was Van Eetvelt mee geweest, maar toen dat niet lukte, liet hij nobel het gat vallen. Enkel seizoensrevelatie Skujins (door niemand gespeeld nvdr) kon er later in de finale nog naartoe. Skujins was op de laatste klim dan ook nog iets frisser, waardoor Van Gils derde werd. Pogacar was intussen al 3 minuten binnen. Wie kan hier iets tegen beginnen? Wout kruist de degens niet met de Sloveen dit voorjaar. Dan zijn er nog 2 die het duel kunnen aan gaan met kans op succes. Remco in Luik en Mathieu tussen Milaan en Sanremo binnen 2 weken. We kijken er alvast naar uit!

In onze pronostiek was het de vraag of één van de 10 ploegen met Pogacar voldoende andere topcoureurs konden plaatsen om de 372 ploegen zonder Pogacar voor te blijven. Het was Dries Demeyer die het met een ploeg zonder de Sloveen haalde van Bjorn De Winter als eerste mét de Sloveen. Pieter Chiers (ook zonder) werd derde met zijn ploeg ‘Team Scheldeprijs (yeah right).

In de stand weinig verschuivingen. Stephanie Himpe blijft aan de leiding en komt met haar 2e ploeg zelfs op de 5e plaats. Zij gelooft echter niet in Mathieu, dus daar zal ze in Sanremo moeten kleur bekennen of dit al dan niet de juiste strategie is. Jochen Deweer en Reinout Delclef blijven haar dichtste achtervolgers.

Geen Mathieu, geen Tadej, geen Mads. Alpecin, UAE en Trek zonder hun leider. Aan Philipsen, Wellens en Stuyven om op te staan en de handschoen op te nemen tegen de killer bees van Visma. Of zouden Asgreen of Alaphilippe uit hun as herrijzen? Van bovengenoemden kon enkel Wellens de verwachtingen inlossen. Sterker nog, hij presteerde ver boven de verwachting. Zaterdag als enige van het peloton naar de kopgroep knallen op de Muur. Zondag duidelijk 2e sterkste man in koers. Maar de man van het openingsweekend is zonder enige discussie Wout Van Aert. Visma herhaalde de blauwdruk van vorig jaar door beide wedstrijden te domineren. Het verschil is echter dat we ditmaal de kopman tweemaal nadrukkelijk aan het front zagen. Zaterdag door al op meer dan 100 kilometer van de meet het peloton vaarwel te zeggen. Na enkele schiftingen bleven ploegmaat Laporte en Jorgenson over, samen met de sterke De Lie (na opkomende kritiek duidelijk op de afspraak), de linke Pidcock en de verrassend sterke Skujins. Die laatste trok op de Berendries zo hard door dat de 3 Visma’s schrik hadden om met hem naar de meet te rijden. In zoverre dat (de restanten van) het peloton nog kon terugkeren. Daaruit ontsnapte dan schaduwfavoriet Jan Tratnik. Hij kreeg Nils Politt mee, ploegmaat van Wellens. De 2 vonden mekaar, bleven voorop en sprintten voor de zege. Nou ja, sprinten… Visma toch beloond ondanks hun getwijfel in de finale.

Zondag was er van twijfelen weinig sprake. Van Baarle trok het peloton op een lint op de Bourliquet. Jorgenson (aanwinst!) nam over en maakte de schifting. Daarna was het aan kopman Wout. Opnieuw was Wellens mee, net als Spaans kampioen Lazkano (Flecha heeft een opvolger als Spaanse flandrien) en de verrassende Pithie. Die laatste werkte volgens Wout niet genoeg mee. Genoeg om er hem van te knallen bij de beklimming van de Trieu. Meedogenloos tov de Canadese jongeling, maar achteraf bekeken toch wel terecht. Zo lag het podium vast. Lazkano en Wellens probeerden het nog met een late uitval, maar zonder succes. Van Aert was te sterk. En dat op 90% van zijn kunnen. Dat belooft voor begin april. Ik geloof er alvast in.

Dries Demeyer uit Vichte had zaterdag de top 4 en voelde zich zegezeker. Herman Dhaenens uit Destelbergen kwam er echter nog over en wint de eerste wedstrijd. Kathleen Vervaeke pakt de 3e prijs mee.

Zondag waren er verschillende spelers die de top 3 hadden. Megavelo triatleet Jasper Vansieleghem kon daar nog een paar top 10 noteringen bij zetten en haalde het voor Stephanie Himpe en Xavier Deweer.

In de stand gaat Stephanie Himpe (eindwinnares 2021) aan de leiding voor Jochen Deweer (enige (?) deelnemer die zelf in CQ ranking staat met oa een overwinning in de Ronde van Berlijn tegen Rudiger Selig) en naamgenoot Reinout Delclef.

Vergeet ook niet jullie ploegen aan te sluiten in spelersgroepen. Dat geeft altijd een extra dimensie. De winnaar van een spelersgroep kan hier een jaar mee uitpakken en wie weet spreken jullie ook een prijs af onder elkaar.

Vorige vrijdag op ons jaarlijkse Megavelo café werden de prijzen uitgereikt van ons pronostiek seizoen. Het werd een gezellige avond. Eindwinnaar Dieter Van Lierde verbroederde met Norbert Deloof, die in laatste instantie nog van plaats 1 naar 4 viel. Staf Van der Schueren deed hen uit de doeken dat zonder de val van Pogacar de cheque voor hem was geweest. Geert Limpens genoot van zijn podiumplaats. In de tombola was er onder andere een gesigneerd truitje van Sep Vanmarcke te winnen, begeleid door een persoonlijk filmpje van Sep vanuit Luxemburg. Maar het was vooral onze special guest Jo Planckaert die de show stal. De goedlachse Oost-Vlaming kon met zijn sappige verhalen iedereen boeien, zowel vooraan in de micro als aan de bar. Onze koersbiertjes Ouwen Duiker en Buysse bier vielen goed in de smaak. De Nachtlichtjes konden een opbrengst noteren van boven de €500 tvv Kom op tegen Kanker.

Alle foto’s zijn te vinden op onze website

Intussen is ook al het prijzengeld van de pronostiek gestort aan de 42 verschillende winnaars. Proficiat en ook aan alle andere spelers bedankt en hopelijk tot volgend jaar

Iedereen keek uit naar het duel tussen Pogacar en Evenepoel. Het is zoeken naar wie de Sloveen dit jaar kon kloppen. Van der Poel deed het in Sanremo en Van Aert in Harelbeke. Pogacar reed een bovenaards voorjaar met de Ronde, de Waalse Pijl en de Amstel. Onze Remco was echter niet onder de indruk. Velen verwijten hem een te groot ego, maar daar tegenover staat een ongelofelijk zelfvertrouwen. Gezien zijn gebrek aan wedstrijdritme kon hij makkelijk de favorietenrol aan Pogacar gelaten hebben, maar daar had hij geen zin in. Hij name de handschoen vol vertrouwen op. Dat het duel er uiteindelijk niet kwam, is natuurlijk doodjammer. Maar Soudal Quick-step bleef bij zijn plan, ook na de opgave van de grote opponent. Op een dikke 100km van de finish namen ze de koers vol in handen. Toch een serieus risico, maar de ploeg steeg net als zijn kopman boven zichzelf uit. Serry en Vervaeke reden een dijk van een wedstrijd. Ze brachten Remco tot aan de Redoute. Van Wilder reed zo hard op kop dat er nog maar een handvol renners overbleef toen Evenepoel zijn voorspelde demarrage plaatste. Pidcock deed wat hij in de Amstel ook deed. De beste man in koers volgen maar daarbij zijn motor opblazen. Hij werd op een stuk vals plat los uit de wielen gereden. Het straffe is dat hij dan nog tweede werd, na een ontketende Evenepoel, die zichzelf opvolgt in de wereldkampioenentrui. Kan het nog mooier? Ja, we duimen dat hij binnen enkele weken Milaan binnen rijdt met de roze trui in plaats van de regenboogtrui. Zijn conditie en die zijn ploegmaats zitten alvast op schema. Laat die andere Sloveen maar komen.

Free Claerbout pikte in Luik zijn jaarlijkse dagoverwinning mee, voor Kristof Desmedt, Megavelo speler sinds 1996, en zijn studiegenoot Ignace Devreese.

In het klassement kregen we de spannendste ontknoping ooit. De eerste 7 in de eindstand eindigen binnen de 100 punten. Bovendien werd die top 7 op de valreep nog grondig door mekaar geschud. Du jamais vu! We hebben te doen met Norbert Deloof. Hij was na de Ronde aan de leiding gekomen, maar ziet die leidersplaats en zelfs het podium finaal nog uit handen glippen. Geert Limpens eindigt ex aequo met Norbert op de derde plaats. Ze worden op de valreep nog ingehaald door Harry Vervaeke uit Waregem en Dieter Van Lierde uit Kluisbergen. Dieter won ook al de editie 2015 en is nu samen met Cobe Lapierre de enige die 2 eindoverwinningen op het palmares heeft. Zijn overwinning was niet gestolen want hij staat al van de 2e koersdag in de top 10. Zijn ploeg steunt vooral op Van der Poel, Laporte, Pidcock en Benoot. Dus geen Pogacar en geen Van Aert. Ik had voor het seizoen aangegeven dat die 2 te duur waren en dat je zonder hen een veel hogere score kon halen. Maar de moeilijkheid zit er dan in om naast Van der Poel de juiste mannen te spelen van het tweede prijsniveau. Geen Girmay, Teuns of De Lie, maar wel een Laporte, Pedersen, Philipsen, … De eerste ploeg met Van Aert is Geert Limpens op plaats 3. De eerste met Pogacar is Staf Van der Schueren op plaats 11. Al moet het gezegd dat Staf bij een overwinning van Pogacar waarschijnlijk de eindoverwinning had binnen gehaald.

Zo zit het Megavelo seizoen er op. Het prijzengeld zal volgende week worden gestort aan de top 10 en 42 ploegen die een dagpodium haalden. Dit op het rekeningnummer waarmee ingeschreven werd. Maar eerst hebben we nog het Megavelo café waar Dieter zijn cheque twv €444 zal overhandigd krijgen door een Vlaams wielericoon. En waar iedereen bij een lekker koersbiertje kan uitleggen waar hij/zij dit jaar niet won. En dit allemaal ten voordele van Kom op tegen Kanker via vzw De Nachtlichtjes. Ik hoop jullie dan ook allen te verwelkomen vrijdag in Vichte! Zij die er niet kunnen bij zijn, bedank ik graag nu al voor de deelname!