Beste koersliefhebbers,

gisteren kregen we een koers te zien die we slechts één keer in een decennium meemaken. Althans sinds Roger De Vlaeminck is gestopt, want in zijn tijd was dit natuurlijk dagelijkse kost 🙂 De beelden van renners die bijna onder een hoek van 60° rijden en van een peloton dat volledig uiteen valt omdat het gewoonweg te gevaarlijk is om naast of achter elkaar te rijden, zullen de wereld rond gaan. Net als die van Steegmans die simpelweg met zijn hele hebben en houden in een diepe beek waait. Unieke beelden allemaal van een prachtig spektakel op (of over?) het randje van het toelaatbare. Stel u voor dat Sep Vanmarcke of Greg Van Avermaet waren gevallen en net zoals Boonen en Cancellara uitgeschakeld waren voor de rest van het voorjaar. Dan was het land te klein. Vreemd genoeg waren er geen uitzonderlijke valpartijen te noteren, toch zeker niet naar Gent-Wevelgem normen. In dergelijke omstandigheden krijg je man-tegen-man gevechten waarin de uitslag nooit liegt, pech niet ten na gesproken. De sterksten schieten vooraan over. Zet die mannen maar meteen in jullie pronostiek voor de Ronde en Roubaix. De meesten stonden er al in, maar de schoonbroers Roelandts en Debusschere komen daar nu bij na een hoopgevende prestatie. Maar wat te zeggen van de oude krijger uit Milaan. Luca Paolini wint op zijn 38e de mooiste wedstrijd uit zijn carrière, al is de kans bestaand dat hij dat straks nog eens mag zeggen. Vooral ook de manier waarop was indrukwekkend. Eerst moederziel alleen tegen de wind in naar de kopgroep gereden, vervolgens als laatste van de kopgroep over de Kemmelberg geraakt en dan finaal in twee trappen demarreren en iedereen uit het wiel kletsen. Tonnen respect voor zo’n prestatie. Onze Sep was simpelweg niet sterk genoeg gisteren. Het zijn helaas de eerste tekenen van zwakte die we van hem zien dit jaar. Maar laat ons niet panikeren. Tenslotte is het een plausibele uitleg dat hij meer krachten dan de anderen verbruikte doordat hij constant helemaal voorin reed uit schrik voor valpartijen.

Luca Paolini kostte dit jaar amper 95 punten en zal prijs/kwaliteit de beste renner van het seizoen worden in principe, maar desondanks namen slechts 8 spelers hem op in hun ploeg. Ex-collega Angelo Van Hove was ruim de sterkste van die 8. Jan Deluycker werd tweede en de C&W ploeg werd derde als eerste ploeg zonder Paolini.

In de stand neemt de C&W ploeg terug de leiding over van mezelf. Ik val terug naar plaats 3 want ook Angelo springt over mij.

Zondag dus de Ronde van Vlaanderen. Het wordt een heel open wedstrijd zonder uitgesproken favorieten. Dat kan 2 kanten op. Als de kopmannen er vroeg aan beginnen, kan het een bijzonder aantrekkelijke afvallingskoers worden, een beetje zoals gisteren. Laat ons hopen. Realistischer is echter het scenario waarin de luitenanten er vanonder muizen. Een kopgroep met bvb Paolini, Stannard, Vandenbergh, Stuyven en Debusschere bij wordt nooit meer ingerekend als ze samen werken. Als er een paar van die sterke blokken vertegenwoordigd zijn, wordt het moeilijk. Mijn favorieten Degenkolb en Vanmarcke hebben de ploeg niet om de achtervolging in te zetten. Daarom durf ik mijn geld zetten op Jurgen Roelandts. Hij springt mee met de luitenanten en maakt het meesterlijk af.

Vrolijk Pasen!

Reinout

Beste koersliefhebbers,

na een spannende E3 prijs blijven velen onder ons met een verweesd gevoel achter. Na Boonen is met Cancellara gisteren de tweede kasseilegende uitgeschakeld door een domme val in het begin van de wedstrijd. De generatieclash waar iedereen naar uit keek, komt er niet. Dit jaar niet en mogelijk nooit meer. Bijzonder spijtig.

Toch kregen we een mooie wedstrijd te zien met klasbak Geraint Thomas die de koers zelf open brak op de Oude Kwaremont. Stybar reageerde meteen. Sagan sprong er daarna nog naartoe, nota bene op de berg waar hij de voorbije jaren telkens moest passen. De 3 werkten meteen goed samen. Dat moest wel want in de achtervolging zaten ze ook niet stil. Van Avermaet zette zijn mannen meteen op kop. Kristoff hield ze nog wat achter de hand en de rest waren voornamelijk eenzaten of koppels zonder sprinter. De Noor pokerde echter iets te lang. De vogels waren gaan vliegen. De Tiegemberg zorgde nog voor wat opwinding. Eerst was er de demarrage van Benoot. De jongste van het E3-peloton had ondanks het vele kopwerk en de zware wedstrijd van woensdag nog poer over voor een snedige demarrage. Dit getuigt van uitzonderlijk talent, dat we volgens mij niet meer zagen van een Vlaming sinds Sep Vanmarcke in Gent-Wevelgem 2010. Aan Tiesj gaan we nog plezier beleven. Hopelijk te beginnen op de Nacht. K heb gisterenavond alvast mijn aanbod voor hem verdubbeld… Enfin terug naar de koers. In de afdaling van de Tiegem stond het hart van menig wielerliefhebber stil bij de afschuwelijke valpartij die Greg Van Avermaet maakt. Een salto aan hoge snelheid, die weinig goeds voorspelde. Maar Greg is tot zijn 18e keeper geweest bij Beveren en weet wat vallen is. Hij reed als bij wonder de koers nog uit, maar zal dit nog dagen en misschien zelfs weken voelen. Dit was voor de achtervolgers het breekpunt. De vogels vooraan waren gaan vliegen. Stybar en vooral Thomas konden beginnen denken hoe ze van de snelle Sagan af konden geraken. Intussen bleven ze wel hun deel van het kopwerk doen want met die achtervolgende groep zo dicht was er geen tijd om te pokeren. Het was Thomas die op 4km van de meet voor het eerst demarreerde. Stybar liet het terecht aan de snellere Sagan over, maar die zijn bobijntje was blijkbaar volledig af. Hij haalde zelfs het podium niet meer. Sterke Zdenek gaf niet op, maar een achtervolging winnen tegen de olympische kampioen en wereldrecordhouder in die discipline is onbegonnen werk. Geraint Thomas wint op magistrale wijze zijn grootste koers. Deze allrounder kan zowel kasseirijden, tijdrijden als klimmen. Enkel zijn sprint is niet goed. Een top 10 notering in de Tour is absoluut niet ondenkbeeldig als hij er zich op toelegt, getuige zijn 22e plaats van vorig jaar. Naast Vanmarcke, Degenkolb (ook gevallen gisteren), Van Avermaet en Stybar hebben we er dus een vijfde favoriet bij voor de Ronde.

Slechts 16 onder ons geloofden voldoende in de doorbraak van Thomas om zijn prijs van 914 punten te betalen. Ikzelf was er bij en dat leverde me nog eens de dagoverwinning op. Thijs Soens werd tweede, voor Lasse Vierstraete.

In de stand neem ik ook de leiding over van Eddy. De achtervolgers zijn nu C&W en Guy Laga. Opvallend daarbij is dat de eerste 5 zowel Cancellara als Boonen in de ploeg hebben, net zoals een kleine helft van ons. Maar het rijk is aan de ploegen zonder die ze niet (allebei) geselecteerd hebben. Het ziet er dus niet slecht uit voor Eric, Dieter, Frank en Davy. De kans is groot dat zij de scepter overnemen en ook vanuit het peloton kunnen er nog heel wat demarrages zijn.

Morgen Gent-Wevelgem.

Sportieve groeten,

Reinout

Beste koersliefhebbers,

met dank aan sponsor Karel Vanovervelt kon ik gisteren Dwars door Vlaanderen van heel nabij volgen. We zagen aan de start oa al dat Quintana spijt had van zijn beslissing om in het koude en natte Vlaanderen te komen koersen. Hij bleef tot 5 minuten voor de start in de warme ploegbus. Intussen konden we wel Jo Planckaert en Jens Keukeleire vast leggen voor de Nacht der Megavelo. De affiche wordt stilaan definitief.

Door de zware weersomstandigheden kregen we een ware afvallingskoers. Het peleton kwam steeds dichter bij de vroege vluchters, maar brokkelde ook steeds verder af. Toen ze er bijna bij waren, versnelde Jelle Wallays uit de kopgroep bij de beklimming van de Eikenberg. Dit kon een kantelpunt zijn en Kwiatkowski, de jonge wereldkampioen hem zelve, ging in de achtervolging samen met 2 nog jongere talenten: Van Baarle en Theuns. Ze kwamen bij Wallays en werkten goed samen. De 3 waren al tevreden dat ze mee waren met de wereldkampioen en uitzicht hadden op een mooi podium. In de achtervolging hielp Etixx-Quickstep dus niet meer mee en na het letterlijk wegvallen van Boom en (opnieuw) Devolder kwam de druk bij de Lotto ploeg te liggen. Ik zou haast Devolder niet meer durven vragen op de Nacht uit eerlijke schrik dat hij ook nog eens van het podium zou vallen… Enfin de Lotto’s boden nog stevig weerwerk met een bijzonder sterke Benoot (nog maar pas 21 geworden) en een degelijke Debusschere, Maar de vogels waren gaan vliegen. Het plannetje van Planckaert was duidelijk. Wallays valt aan en Theuns speculeert op zijn sterke sprint. Het draaide fantastisch goed uit voor de mannen van Topsport Vlaanderen want ze werden één en twee. Nooit eerder mee gemaakt, ondanks de toch rijke historiek van de ploeg met onder meer Steels en Vanmarcke.

Jelle Wallays had vorig jaar Voeckler geklopt in Parijs-Tours en dus stond hij in enkele ploegen. Zo ook in die van ex-Unilin collega Peter D’heygere, die ook de wereldkampioen gespeeld had en zo ruim won voor Jos Decock (nog een ex-collega) en toekomstig iron man Joost Tytgat.

In de stand zijn er kleine verschuivingen. Eddy De Waele blijft aan kop, maar wordt nu achterna gezeten door Herlinde Vanwynsberghe en Jan Deluyker.

Morgen de E3 prijs.

Sportieve groeten,

Reinout

Beste koersliefhebbers,

Met Milaan-Sanremo hebben we het eerste wielermonument van het jaar achter de rug. Nu zijn we definitief gelanceerd voor het voorjaar en houden we de adem in tot over een dikke maand. Ook La Primavera heeft de hoge verwachtingen ingelost. Door verschillende aanvallen – ook onze Greg kon zich daar al weer niet meer houden – werd er in een verschroeiend tempo naar boven gereden. Daar al braken de eerste sprintersbenen. Kristoff hing daar al aan de rekker, maar ook Greipel en Cavendish verschoten daar al veel poer. Op de Poggio werd dit voortgezet. Opnieuw onze landgenoten in de aanval met Gilbert en Van Avermaet, maar zonder succes. Beneden sloop Sagan op zijn kousenvoeten weg, maar leek te verrast – en waarschijnlijk niet sterk genoeg – om door te gaan. Het werd dus opnieuw een koninklijke sprint, wat wel passend was bij de terugkeer naar de historische Via Roma. Kristoff werd door zijn ploegmakkers helemaal op kop gedropt. Fantastisch werk vooral van baardman en ouderdomsdeken Paolini. Maar de sterke Noor was onderweg te veel van zijn krachten verloren en werd nog geremonteerd door mijn favoriet John Degenkolb. Een stuk lichter en vlotter klimmend was hij stukken explosiever dan Kristoff en de rest van het peloton. Matthews werd mooi derde. Degenkolb had dus duidelijk verstoppertje gespeeld in Parijs-Nice. Schrijf deze explosieve Duitser ook maar op als concurrent voor Vanmarcke in de Ronde.

Kristoff en Degenkolb zijn respectievelijk vierde en zesde duurste renner in Megavelo en het hoeft dan ook niet te verwonderen dat er slechts 3 deze combinatie in de ploeg hadden. Het werd een millimeter sprint tussen Herlinde Vanwynsberghe, Dieter ” Bernard Massard” Van Lierde en Pieter Marius. Het werd een ex aequo tussen Herlinde en Dieter, maar het is mijn lieftallige vrouw die het haalt dankzij een iets goedkopere ploeg qua CQ budget. Ik wist dat mijn vrouw veel talenten had, maar ze blijft mij na al die jaren verbazen 🙂

In de stand zijn er grote verschuivingen. Bijna de volledige top tien is weg geslagen. Ex-collega Eddy De Waele is één van de weinigen die kon stand houden. Sterker nog, hij neemt de leiding over van Cathy Li, die terug valt naar plaats 23. Jan Deluycker springt naar plaats 2 en Dieter Van Lierde maakt een recordsprong van 67 naar 3.

Woensdag is er Dwars door Vlaanderen en komen de meeste toppers al naar onze contreien. De rest sluit vrijdag aan voor de E3 prijs. Het centrum van de wielerwereld ligt de komende week respectievelijk in Waregem, Harelbeke en Wevelgem. Allemaal op een boogscheut van mekaar.

Sportieve groeten,

Reinout

Beste koersliefhebbers,

Geen enkele koers is de laatste decennia op zo’n korte termijn zo populair geworden als de Strade Bianchi. Naast het prachtige decors en de grintwegen die het wielrennen in zekere zin terug katapulteren naar de beginjaren vind ik de combinatie van rennerstypes vooral uniek. In welke koers kruisen Valverde en Vanmarcke de degens op een parcours dat beiden gelijke kansen geeft? De Amstel Gold Race had in het verleden de beste mix van Ardennen- en Vlaanderen-coureurs, maar de Strade Bianchi torent daar nu bovenuit.

Deze editie heeft ons vooral geleerd dat de machtswissel er echt zit aan te komen. Sagan, hij doet al zo lang mee dat we hem ondanks zijn leeftijd stilaan tot de anciens rekenen, en Cancellara moesten duidelijk passen voor het jonge, voornamelijk Vlaamse geweld. Enkel Valverde kon als gevestigde waarde Vanmarcke, Van Avermaet en Stybar volgen. Sep was iets te onstuimige met zijn krachten en kwam op het einde wat frisheid te kort. Van Avermaet leek even op weg naar de grootste overwinning uit zijn carrière toen hij Valverde afschudde, maar liep op een dodelijke counter van Stybar. De Vlaamse Tsjech komt bijzonder sterk terug na zijn zware valpartij vorig jaar, ondanks het feit dat hij in januari nog een week stil lag na de laatste operatie. De beslissing om niet naar het WK veldrijden in zijn Tabor te gaan, ook niet als analyst, blijkt de goeie geweest te zijn. Het toont hoe professioneel Zdenek met zijn vak bezig is. Ik ben er dan ook van overtuigd dat hij dit jaar helemaal doorbreekt en samen met Degenkolb en Kristoff de voornaamste concurrentie zal vormen voor onze Sep in de 2 topklassiekers. Cancellara en Boonen kunnen het volgens mij enkel halen mits een taktisch meesterstukje. Voor Tom zal zelfs dat helaas niet volstaan na zijn valpartij van vandaag. Doodjammer natuurlijk.

Ondanks zijn lage CQ prijs prijkt Stybar slechts in de helft van de ploegen. Ze zullen het zich niet beklagen. Zeker Stefaan Lernout niet. Deze die hard-supporter uit Wevelgem reisde zelfs speciaal naar Toscane om live de sfeer op te snuiven. Dik verdiende overwinning dus. Op de tweede plaats eindigde Herman Dhaenens, die blijkbaar een fervente fan van Oscar Gatto is, af te leiden uit zijn ploegnaam ‘Oscar & de flandriens’. Derde werd Bram Vandeputte, laureaat van 2009 en notoir Cancellara-fan die niet blij zal zijn met mijn mening hierboven.

In de stand springt Cathy Li (dit weekend verhuisd naar de Ploegstraat in Eindhoven samen met nr 10 in de tussenstand Joost Van Laere) terug over de C&W-ploeg naar de leiding en komt Bram Vandeputte, tevens trouwe sponsor met Jardinico (outdoor leisure design ‘made for shade’, www.jardinico.be), nipt naar plaats 3.

Volgende koers is het eerste monument van het voorjaar met Milaan-Sanremo. Mijn favoriet is John Degenkolb.

Sportieve groeten,

Reinout

PS: wie het niet eens is met mijn mening, een aanvulling wil doen of zijn favorieten wil delen, kan dit via de reactiemogelijkheid hieronder.