Onder een schitterend winterzonnetje was de zin om van bij de start te demarreren groot. Dat leidde tot een mooi groepje met vroege vluchters, waaronder streekgenoot Arjen Livyns, tijdrijder Durbridge en vluchtkoning Taco Van der Hoorn. Het peloton mocht deze mannen geen vrijgeleide geven en moest dus ook al vroeg aan de bak. Kuurne is traditioneel een afvallingskoers in de heuvelzone, met herkansing op de lokale rondjes. Zowel bij de vluchters als in het peloton werd er aan de boom geschud. In het peloton zorgden versnellingen van Asgreen en vooral Benoot, opnieuw koersbepalend en dus voor mij man van het weekend, ervoor dat er een kopgroep van 17 ontstond na samensmelting met de vroege vluchters. Dat is te veel om vlot samen te werken, waardoor het peloton tijd kreeg om te hergroeperen en de achtervolging in te zetten. Laporte, Van der Hoorn en Narvaez zagen het gevaar en gingen er alleen vandoor. Ze zongen het uit tot 200m van de finish, wat hen nog een top tien plaatsje bezorgde. En een eervolle vermelding. Van der Hoorn reed zo de hele koers op kop. 190km in de vlucht en dan stranden op 200m. En voor Narvaez was het zelfs het tweede jaar op rij dat hij in de laatste kilometer strandde na zijn kamikaze poging met Van der Poel vorig jaar. In de sprint kregen we het gehoopte titanenduel tussen Jakobsen en Ewan. Het was de Nederlander die het haalde, tot groot jolijt van zijn ploegmaats. Na een ontnuchterend weekend waarin ze overklast werden door Jumbo-Visma, gaan ze toch met een zege naar huis. Omgekeerd reed het Lotto team een sterk openingsweekend, maar blijft met lege handen achter.

In onze pronostiek was het aan de sprintersploegen. Jan De Clercq uit Eke had zo maar even 10 van de eerste 13 renners, waarvan 7 uit de top 10. Straffe prestatie. Mira Masschelein en Thijs Depraetere mogen mee op het podium.

In de stand neemt Christof De Saedeleer, zaakvoerder van C&W logistics, de leiding over van Matthias Coppens. Davy Vaneeckhout wordt tweede, voor Freddy Maerten uit Ingooigem.

Terug koers in Vlaanderen met massa’s supporters langs de kant van de weg. Een feest, zeker op zo’n prachtige pre-lente dag. De renners hadden er ook zin in. De traditionele lange vlucht genoot van de aandacht van de supporters en kreeg op 50km van de finish het gezelschap van enkele outsiders. De sterke Küng, een bevestigende Florian Vermeersch en Loïc Vliegen. Mannen die je niet te veel voorsprong mag geven. Doorgaans is het dan aan de Quick-step ploeg om de koers in handen te nemen. Nu was het echter aan de gele Jumbo armada van Wout Van Aert. Vooraf werd gespeculeerd of ze het zouden aandurven om de macht te grijpen of gingen ze eerder de kat uit de boom kijken? Het antwoord was snel duidelijk. Quick-step reed telkens achter de feiten aan. Enkel wanneer Van Aert zelf ontsnapt was met een elitegroepje door een imponerende actie van Benoot, nam Quick-step initiatief in de achtervolging. Dat was absoluut nodig want naast de 2 Jumbo’s waren ook de vinnige Colbrelli, Narvaez en Pidcock mee. Het leek verloren moeite, maar toen Benoot solo ging, viel het stil in de kopgroep en kwam alles weer samen op de Muur. Van Aert twijfelde niet en in de rotstrook tussen de Muur en Bosberg ging ie alleen aan. Campenaerts kwam nog dicht ondanks een ware pechkoers met 2 platte banden en een valpartij, maar niemand kon volgen. Ondanks de samenwerking bij de achtervolgers bleef het gat constant. Van Aert kon zich opmaken voor zijn eerste Omloop overwinning. Zo kon hij nadenken over zijn zegegebaar. Met het vredesteken verwees hij naar de waanzin van de oorlog in Oekraïne, wat hij nog eens uitlegde tijdens het flash interview. Mooie gebaar. Enfin terug naar de sport. De Belgische kampioen dus solo. Daarachter sprintte Colbrelli naar de tweede plaats, voor de Belgen Van Avermaet, Naesen en pechvogel Campenaerts. Wout wint dus meteen zijn eerste koers van 2022. Wie doet het hem na. Hopelijk niet te vroeg in vorm, denken we dan. Anderzijds, zonder koersdagen kan hij nu nog niet op 100% zitten. Hoe denken jullie er over? Geef gerust jullie mening door op deze post te reageren hieronder!

In de pronostiek was Matthias Coppens uit Zottegem de sterkste. Adrien Fleury uit Geraardsbergen werd derde, net na Mattijs Leenknegt, de regisseur van de laatste 4 edities van de Nacht van de Koers. Matthias is uiteraard ook de leider in het klassement en dat voor minstens één dag want morgen is er al Kuurne-Brussel-Kuurne. Ik verwacht dat Quick-step, na de ontgoochelende 9e plaats vandaag, morgen zal antwoorden met de pedalen en er alles zal aan doen om Fabio Jakobsen aan de overwinning te helpen.

903 dagen. Zo lang hebben we moeten wachten om eindelijk nog eens renners van Compiègne naar Roubaix te zien rijden. Het wachten werd wel beloond. Door de vele regen kregen we een heroïsche editie. Dat was van 2002, met de solo van Museeuw, geleden. Voor sommigen onder ons was het dus de eerste natte editie die ze mee maakten. Alle renners wisten dat het een dag vol grote en kleine tegenslagen zou worden, maar toch hadden ze er duidelijk allemaal zin in. Het was een uur wachten vooraleer er een vlucht weg kon rijden, maar het was wel meteen een grote groep met veel mooie namen. 31 man waaronder Gianni Moscon, Florian Vermeersch, ex-winnaar Greg Van Avermaet en nog 5 andere Belgen. Na enkele kasseistroken vielen zowel vooraan als in het peloton alles uiteen in kleine groepjes. Daar al, op meer dan 200km van de finish, reed Vermeersch weg. Enkel de Nederlander Eekhoff kon volgen. Die heeft het zich later beklaagd, want hij is nog op meer dan 12 minuten geëindigd. Op het tussenstuk tussen het Bos van Wallers en Mons-en-Pévèle werden de 2 terug gegrepen door een groter groepje. Opnieuw reed Vermeersch daaruit weg, ditmaal met Moscon en de verrassende Tom Van Asbroeck. Ondertussen waren eerst Colbrelli en daarna Van der Poel met enkele kompanen weg gereden van het mini peloton met Van Aert. Die zat niet voldoende vooraan in het bos van Wallers en reed daarna constant achter de feiten aan. Wel mooi dat hij bleef vechten. Moscon voelde de achtervolgers komen en zette op 50km een ambitieuze solo in. Die was zegerijp, tot een lekke band en een valpartij zijn voorsprong decimeerden. Op de Carrefour was zijn liedje uitgezongen. Van der Poel en Colbrelli hadden hun medevluchters intussen afgeschud. Enkel de 22-jarige Florian Vermeersch kon zijn wagonnetje nog aanpikken. Die ging op de kasseien van Gruson zowaar aanvallen en herhaalde dat nog eens in de straten van Roubaix. Waarschijnlijk verspeelt hij daar de kracht die hij tekort kwam in de eindsprint. Anderzijds was het niet zo gek om aan te vallen als je op pad bent met 2 mannen die massasprints winnen. De sprint op de piste pakte hij alvast zeer goed aan. Dan klop je als 22-jarige debutant een superman als Mathieu Van der Poel, maar komt er nog dekselse Italiaan over. De Europese kampioen rijdt al enkele maanden op een zeer hoog niveau, maar dat hij ook in Roubaix zo sterk zou debuteren, had niemand verwacht. Net als zijn theatrale overwinningstranen trouwens. Wij kunnen ons alvast optrekken aan een nieuw Vlaams toptalent. Hij stak vorig jaar voor de eerste keer zijn neus aan het venster met een sterke Gent-Wevelgem. Vorige week reed hij nog het WK voor beloften in dienst van Thibau Nys. Een week later wint hij ei zo na een heroïsch monument bij de profs. Het gaat hard. En er staat een verstandige kop op. Dat belooft.

Enkelen onder ons hadden Colbrelli of Vermeersch gespeeld, maar niemand had ze samen in de ploeg. Het werd dan ook een nek aan nek race waarin Ivan Windels Sandrino Minjauw en Andy Demey vloerde.

In de eindstand konden Thomas Soete en Ignace Devreese de leidersplaats van Stephanie Himpe niet meer bedreigen. Stephanie had naast de klassieke grote 3 ook nog Sanremo winnaar Stuyven, Ronde winnaar Asgreen en revelatie Tom Pidcock. Dan ben je de verdiende winnaar. Thomas en Ignace mogen mee op het podium en in de hall of fame. Voor Ignace is dat zelfs de derde keer op vier edities. Een bijzonder straffe prestatie.

Dikke proficiat aan Stephanie en alle ritwinnaars! Iedereen die top 3 haalde in een rit of top 10 in de eindstand krijgt zijn deeltje van de pot. De uitbetalingen zullen dit weekend uitgevoerd worden op het rekeningnummer waarmee de inschrijving is betaald. Benieuwd of onze anonieme speler ‘Black list’ zich zal bekend maken!
Aan alle spelers bedankt om deel te nemen en hopelijk tot volgend jaar!

La Doyenne, traditioneel het orgelpunt van het voorjaar en ook van onze pronostiek. Niet zo dit jaar, want op de ontknoping van onze pronostiek moeten we nog een klein half jaar wachten tot 3 oktober. Geen Van Aert noch Van der Poel aan de start. De favorieten heetten gisteren Alaphilippe, Roglic en een extra gemotiveerde Pogacar. Laatstgenoemde had woensdag in de Waalse Pijl niet mogen starten na 2 vals positieve corona tests en reed woensdag bijna het volledige parcours van tussen Luik en Bastenaken en terug. De koers brak een eerste keer open op de steile flanken van de Redoute. Ineos Grenadiers pleegde daar een coup door met 4 man op kop te sleuren en het peloton in stukken te rijden. Alaphilippe gaf daar niet thuis. Tactisch slim, maar wel een risico. Hij kreeg gelijk, want het liep toch weer samen. Op de Roche aux Faucons, traditionele scherprechter, ontsnapte Michael Woods en nam de Fransman wel initiatief door als eerste te reageren. Pogacar, Gaudu en de jarige Valverde konden als enigen nog aansluiten. Roglic en Ineos hadden de boot gemist. Geen Saint-Nicolas meer in de finale maar afdalen naar het centrum van Luik, waar de 5 het in de sprint moesten uitmaken. Alaphilippe en Pogacar waren duidelijk de snelste. De 22-jarige knul uit Slovenië remonteerde de wereldkampioen in de laatste meters en wint na de Tour nu ook zijn eerste monument. Wat een fenomeen. Daar zal onze Evenepoel nog vette kluif aan hebben de komende jaren. De 41-jarige Valverde had zich ondanks zijn ervaring toch laten ringeloren en viel zo net naast het podium dat hij zo hard had verdiend.

Dagwinnaar werd Nick Vermeersch, voor Roel Masschelein. Net omgekeerd als de uitslag van de Waalse Pijl. Free Claerbout kaapte de laatste podiumplaats weg met zijn ploeg Francesco Del Ponte.

In de stand blijft de top 3 ongewijzigd. Stephanie Himpe blijft comfortabel aan de leiding voor Ignace Devreese en Thomas Soete. Zij moeten nog tot 3 oktober geduld oefenen en hopen dat hun renners in vorm blijven.

Tot dan!

Was het vandaag voor de jonge springveren Pidcock of Vansevenant, voor specialist Alaphilippe, voor Vuelta winnaar Roglic of voor opa Valverde? Spijtig genoeg alvast niet voor Pogacar of Hirschi want die zijn vandaag niet gestart wegens een (vals) positieve test. Laat ons hopen dat ze er zondag wel kunnen bij zijn. Onderweg uit Charleroi kreeg de vroege vlucht zeer lang schermtijd. Tim Wellens probeerde nog weg te geraken, maar zonder succes. Het was dus weer uitkijken naar de sprint op de Muur van Huy. Intussen weet iedereen dat de winnaar zijn beslissende versnelling pas plaatst na de tweede chicane. Roglic wou deze wetmatigheid breken en schoot al voor de bochten als een kanonkogel weg. Hij had een zeer mooi gat geslagen en had duidelijk niemand meer verwacht die dit kon overbruggen. Toen Alaphilippe namelijk in zijn zog kwam, schrok hij duidelijk en trachtte vergeefs nog de aanval van de Fransman te pareren. Pidcock en co hadden de Fransman dan al moeten laten gaan. De enige die nog ietwat in zijn zog kon blijven was ouwe taaie Valverde, die zondag maar liefst 41 jaar wordt! Diepe buiging voor het niveau dat hij nog haalt.

Het moet gezegd, ik had Alaphilippe vandaag niet op het hoogste schavotje verwacht na zijn mindere prestaties in Oudenaarde en Valkenburg. Ik blijf echter geloven dat hij niet op zijn topniveau is en zondag in een lange en zware wedstrijd zoals Luik zal tekort komen. Vandaag kon hij zich laten mee drijven en dan op talent en ervaring uitpakken op de finale beklimming. Hoe dan ook knappe prestatie van de wereldkampioen. Ook bij de vrouwen won met Van der Breggen de wereldkampioene. Een primeur?

In onze pronostiek was het aan de klimmersploegen. Roel Masschelein werd zondag in de Amstel derde zonder winnaar Van Aert in de ploeg, maar liep vandaag met de overwinning weg. Zijn partner in crime Thomas Soete is aan een boerenjaar bezig en werd derde. Tweede plaats was voor Nick Vermeersch van de ‘Vrienden van de Waalse Pijl’.

In het klassement blijft Stephanie Himpe aan de leiding. Tweede plaats is nu voor Ignace Devreese, die ook met zijn 2e ploeg de top 10 binnen komt. Thomas Soete is nu derde. Jasper Nuyttens betaalt zijn gewaagde zet om Alaphilippe niet te spelen, cash en valt weg uit de top 10.

Zondag is klassiek de laatste wedstrijd met Luik-Bastenaken-Luik, maar dit jaar wordt het dus wachten op Roubaix in oktober.