Thomas Pidcock. 23 jaar. Alleskunner. Wereldkampioen veldrijden, Olympisch kampioen mountainbike, winnaar op Alpe D’huez en nu ook van de Strade. En hoe. Op 50km van de streep liet hij zijn medevluchters Bettiol en Bagioli ter plekke in een afdaling op grind. Fenomenaal welk lef en techniek hij daar demonstreert. Topfavoriet Van der Poel ziet het gevaar en ranselt het peloton uit elkaar met een splijtende demarrage. Zo splijtend dat hij echter ook zichzelf in de vernieling rijdt en niet meer kan volgen bij de achtervolgers. Bij Alaphilippe is het nog erger gesteld. Die komt zelfs nooit in beeld en rijdt anoniem tot in Siena. Terwijl Pidcock de vroege vluchters Bystrom en de Marchi opraapt, vormt zich daarachter een grote achtervolgende groep met onder andere Benoot en zijn ploeggenoot Valter, een sterke Madouas en Mohoric. Benoot vindt de groep te groot en pakt uit met een indrukwekkende versnelling. Hij krijgt Madouas en Rui Costa mee. Valter wil zijn eigen kansen echter niet opofferen, rijdt achter zijn ploegmaat en brengt op die manier Mohoric en Simmons terug. Weg samenwerking want Benoot noch Valter willen daarna nog voor mekaar rijden. Toch lijken de 6 Pidcock in te rekenen. Ze komen op een bepaald moment op 7 seconden en kunnen de Brit bijna aanraken. Maar niemand wil de kastanjes uit het vuur halen voor een ander en Pidcock weigert ook te plooien. Hij rijdt terug weg van de kibbelende achtervolgers en wint oververdiend in Siena.

Vichtenaar Bjorn De Winter pakte in Siena uit met een indrukwekkende ploegprestatie door met alle 12 zijn renners te scoren. Met daarbij zowel Pidcock, Madouas als Rui Costa haalt hij het verdiend van Dieter Van Lierde en Patrick Huybens.

Studiegenoot Dieter Van Lierde neemt dankzij zijn tweede plaats wel de leiding in het klassement over van Christof De Saedeleer. Jochen Deweer blijft op 3. 

In Kuurne worden daags na de openingsklassieker traditioneel de messen geslepen. De verliezers van daags voordien krijgen kans op revanche. We kregen echter dezelfde protagonisten als zaterdag. Jumbo Visma pleegde alweer zeer vroeg een coup. Ditmaal niet Van Baarle en Laporte, maar Benoot, Van Hooydonck en initieel ook Tratnik. Wellens en Mohoric waren alweer attent mee en ook vroege vluchter Taco Van der Hoorn kon zijn wagonnetje aanpikken. Sagan in eerste instantie ook, maar op de eerstvolgende helling moest hij onherroepelijk uit de wielen. Een beetje pijnlijk voor de drievoudige wereldkampioen. Meestal worden de vluchters dan in de plaatselijke rondes terug gegrepen door een omvangrijke achtervolgende groep. Ditmaal hielden ze echter sterk stand, ondanks berenwerk van de mannen van Lotto voor De Lie. Ze kregen echter enkel steun van Sénéchal, in opdracht van uittredend winnaar Jakobsen. In de plaatselijke rondes rekenden Wellens en Mohoric op de sprint en moesten de Jumbo ploegmaats hen zien af te matten door afwisselend te demarreren. Vooral bij Van Hooydonck zat er nog veel snee op zijn versnellingen. Mohoric moest alles uit de kast halen om hem terug in te rekenen en verliest daar zijn eigen kansen. Bij eerdere pogingen miste Benoot explosiviteit en frisheid, maar in de laatste rechte lijn lukte het dan toch nog. Goed gespeeld van de Gentenaar en een mooie beloning voor een half jaar revalidatie na zijn zware val vorige zomer.

Conclusies van het openingsweekend: Jumbo is het nieuwe Quick-step, De Lie is ons nieuwe troetelkind. Quick-step maar ook onze andere Belgische World Tour ploeg Alpecin waren compleet afwezig en hebben nog veel werk op de plank.

Christof De Saedeleer, zaakvoerder van C&W logistics, kon na zijn derde plaats in de Omloop alsnog de overwinning binnen halen in Kuurne. Hij klopte de fameuze Blacklist en Joachim Callewaert in de sprint. Hij wordt uiteraard ook de nieuwe leider. Dimitri Van Cauwenberghe en Jochen Deweer zetten de achtervolging in.

De pronostiek is vandaag van start gegaan met 423 ploegen. Daaronder opnieuw de anonieme Blacklist, die deze week na 5 jaar uit de kast is gekomen, zoals te zien is in het filmpje op onze instagram pagina. Fantastisch gedaan.

Zonder de grote 3 Van Aert, Van der Poel en Pogacar, beloofde het vandaag een open koers te worden. Jumbo-Visma nam echter de koers onmiddellijk in handen. Op 100km, ver voor de finale dus, vielen ze met de hele ploeg aan en zorgden voor paniek in het peloton. Zij nemen nu overduidelijk de rol over van The Wolfpack. Ze werden uiteindelijk terug ingerekend, maar de toon was gezet. Favoriet Arnaud De Lie, eerder al attent mee in de coup van Jumbo, ging vlak voor de Molenberg tegen de vlakte, moest daarna wisselen van fiets en alleen achtervolgen. Normaal is dat game over als dat gebeurt op het moment dat de finale losbarst. De jonge Waal was echter in no time terug in de voorste gelederen. Intussen was zijn ploegmaat Vermeersch er samen met Dylan Van Baarle en Jonathan Milan vandoor gegaan. Ze raapten de vroege vluchters op. Enkel de Fransman Le Berre kon nog volgen. Verrassend genoeg was hij het ook die het langst zijn wagonnetje kon aanhaken bij de locomotief Van Baarle. Vanaf de Muur moest hij het helemaal alleen doen. Intussen ging Tim Wellens samen met Mohoric, Laporte en een herstelde De Lie in de achtervolging. Laporte stopte echter voorbeeldig af, waardoor ze niet meer bij de Nederlander kwamen. Die reed soeverein en dik verdiend naar zijn eerste overwinning voor zijn nieuwe team. Hij wordt dit voorjaar samen met Laporte een hele sterke medekopman voor Van Aert. Intussen werden de 4 achtervolgers in de laatste kilometer ingerekend door de grote achtervolgende groep. Toch slaagde De Lie er nog in om de sprint om de 2e plaats te winnen van Laporte (20km in het wiel) en de rest van het peloton. Werkelijk fenomenaal hoe sterk die kerel is. In 2019 werd hij in Vichte Belgisch kampioen bij de junioren, maar nu is dit al een wereldtopper in wording. Wat een luxe, gezien we al 2 uitzonderlijke Belgische wereldtoppers hadden.

Jelle Daneels van het Tieltse Inofec triatlon team is de eerste dagwinnaar, dankzij het voltallige podium, aangevuld met de nummers 5 en 7. Hij haalt het nipt van Steven Van Acker en Christof De Saedeleer. Zij zijn uiteraard ook de leiders in het klassement.

Wie zich intussen nog wil aansluiten bij één of meerdere spelersgroepjes, kan dit via de MyMegavelo pagina.

Morgen is er al Kuurne-Brussel-Kuurne

Megavelo café was vorig weekend een mooie afsluiter van ons pronostiek seizoen. Alle tickets waren uitverkocht. De Nachtlichtjes deden naar goeie gewoonte de bar. Nog niet alle facturen zijn binnen, maar het ziet er naar uit dat er meer opbrengst zal zijn dan voor de Nacht. En dat met minder dan 1/3 van de aanwezigen. De aanwezigen hebben dus heel flink hun best gedaan, waarvoor dank! De foto’s staan op onze website.

Winnaar Lander Vansieleghem kreeg zijn prijs uit handen van niemand minder dan Johan Museeuw. De drievoudig Ronde en Roubaix winnaar en ex-wereldkampioen vertelde vrijuit over zijn carrière en het voorbije voorjaar. Tot de show werd gestolen door de Blacklist. De anonieme speler die 3^e werd in de eindstand kwam zijn centen ophalen. In plaats van uit de anonimiteit te treden kwam hij (of eerder zijn handlanger waarschijnlijk) op een cross brommer binnen gereden om zijn prijs op te eisen. Ik had jammer genoeg geen €150 cash bij en was ook te veel van mijn melk om te vragen aan iemand in het publiek om voor te schieten. Bij deze een oproep om een rekeningnummer te bezorgen zodat ik alsnog het prijzengeld kan bezorgen.

De rest van de prijzenpot werd intussen overgeschreven aan de 40 winnaars. De 390 andere ploegen blijven met lege handen achter. Hen wil ik bedanken om mee te spelen en volgend jaar meer succes wensen!

Manhay, provincie Luxemburg, zondagmorgen. De zon schijnt en we genieten van 2 primeurs. Op zaterdag voor het eerst zelf Luik-Bastenaken-Luik gereden en bovendien kregen we voor het eerst in mijn leven 3 Belgische kanshebbers bij de profs: Van Aert, Evenepoel en Teuns. En dit terwijl we sinds 1999 (VDB jaar en jaar 0 van mijn koersfanatisme) slechts 3 (!) Belgische podiumplaatsen haalden. 2x Gilbert en 1x VDB. Gelukkig zaten daar wel 2 overwinningen bij, maar toch. Een zeer magere oogst. Dat we zondag onze oogst in 1 klap zouden verdubbelen, had zelfs de grootste optimist niet verwacht. Dat toppers als Pogacar niet startte en Alaphilippe niet finishte is slechts een voetnoot. Al hopen we natuurlijk dat de wereldkampioen snel herstelt van zijn zware val. Na een dramatisch slecht voorjaar voor Quick-step leek dit de doodsteek voor de troepen van Lefevere. In de laatste koers waarin ze hun eer een beetje konden redden valt hun kopman dan nog uit. Als de moraal al niet zo hoog is na bakken kritiek de voorbije weken en loodzware druk op de schouders, dan gaat 99% van de coureurs er helemaal onderdoor. Maar dan komt daar een 22-jarige lefgozer die zich daar allemaal niets van aan trekt. Zijn maniertjes, vooral in de Brabantse Pijl, moeten er uit. Maar dat eigenzinnige, zelfverzekerde, verwende karakter, heeft dus ook zijn pluspunt. Onverstoorbaar en vol geloof in eigen kunnen hield Remco zich schuil in het peloton tot de Redoute. De demarrage die hij daar uit zijn benen schudde was fenomenaal. Zijn achterwiel slipte door van de onhoudbare kracht. Ze zaten met meerderen klaar in zijn wiel om mee te springen, maar hadden al snel door dat dat onmogelijk was. Boven op de Redoute zette hij zich in het zadel en vond snel zijn ritme. Onverstoord raapte hij vluchter na vluchter op. De laatste die kon aanpikken was Bruno Armirail. De Franse tijdrijder kon eventjes mee surfen in zijn wiel, maar op de Roche aux Faucons moest ook hij onvermijdelijk lossen. Remco reed de steile klim met de loodzware uitloper op zijn tempo op, niet eens uit het zadel komend. Voor de groep der favorieten moest het hier gebeuren. Sanremo winnaar Mohoric had alles gegeven om zijn kopman Teuns binnen bereik aan de voet te brengen. Op het steile gedeelte durfde nog niemand echt aangaan. Het was Teuns zelf die op de uitloper door trok. Wout Van Aert moest daar passen. In eerste instantie kon enkel de Rus Vlasov (in de koers mogen ze wel nog mee rijden) volgen. Maar de rest kon daarna één voor één aansluiten. Daar werd het duidelijk dat er niets te beginnen was tegen een ontketende Evenepoel. Ze reden voor plek 2. Vlasov demarreerde nog en leek het te gaan halen. Maar onder impuls van een sterke Van Aert werd de Rus nog bij gehaald en kon er worden gesprint voor de 2 podiumplaatsen. De Belgische kampioen leek een nieuwe tweede plaats te gaan binnen halen, maar dan kwam zowaar Quinten Hermans als een deus ex machina iedereen voorbij gesneld. 1, 2 en 3! Dit maakt het Belgische voorjaar helemaal goed, nadat 2 Nederlanders onze 2 topklassiekers wegkaapten.

Niemand in onze pronostiek had de 3 Belgen samen, maar dat kan geen verrassing genoemd worden. Staf Van der Schueren uit Middelkerke had wel Evenepoel en Hermans opgesteld in zijn ploeg ‘Amateurklimmers22’. Frank De Grauwe kwam met 12 Belgische renners net tekort voor de overwinning. Lieselot Viaene werd derde.

Voor de eindoverwinning lag de sleutel in handen van Dylan Teuns. Reed de Limburger naar plaats 1 of 2, dan won Thomas Tuytte, anders werd het Lander Vansieleghem. Toen Dylan op de Roche aux Faucons in de achtervolging ging, zal er in beide huiskamers flink geroepen geweest zijn. Hij geraakte echter niet weg en werd verdienstelijk 6e. Zo wint Lander Vansieleghem de 22e editie van Megavelo! Het was een bijzonder spannende editie met steeds wisselende posities. Lander is pas na Roubaix, met nog amper 2 wedstrijden te gaan, aan de leiding gekomen. Hij dankt zijn overwinning aan Van Aert, Kristoff, Benoot en vooral Van Baarle. Lander woont in Bredene, koerst bij de nevenbonden en is de broer van Megavelo triatleet Jasper Vansieleghem. Hij krijgt vrijdagavond de cheque van €430 uit handen van onze mystery guest op het Megavelo café. Thomas Tuytte, na Roubaix nog 17e, ziet zijn straffe eindsprint stranden op de tweede plaats dankzij Van Aert en Teuns. Op de derde plaats krijgen we onze anonieme speler Black List. Vorig jaar maakte hij/zij zich niet bekend en werd het prijzengeld aan de Nachtlichtjes gestort. Dit jaar bedraagt dit €150,5. Benieuwd of de persoon in kwestie zich ditmaal wel zal bekend maken. Als hij dit vrijdag op het Megavelo café doet, trakteer ik hem alvast de hele avond met Buysse biertjes 🙂 Indien niet, dan zou ik het prijzengeld aan Greenpeace doneren ditmaal. Mijn manier om het klimaat te steunen. Ik heb begrip voor de klimaatactivisten die zowel de finish in de Ronde als Luik verstoorden. Maar het is gevaarlijk voor de renners en dit zal leiden tot meer afschermingsmaatregelen tussen supporters en renners, wat dan weer de charme van de koers zou doen dalen. Dus stop daar mee aub. Zij die in de top 10 eindigen, net als de 42 podiumplaatsen, worden komend weekend uitbetaald op de rekening waarmee ze hebben ingeschreven. De rest wil ik graag nog bedanken voor de deelname.

Tot vrijdag op het Megavelo café!