Bent u ook zo enthousiast over het openingsweekend? De eerste koersen op Vlaamse bodem, waar we jaarlijks zo naar uitkijken, brachten nog meer spanning en spektakel dan we durfden hopen. Bovendien werden we dan nog eens beloond met twee prachtige Vlaamse winnaars. Dat was toch al 10 jaar geleden.

Zaterdag werd de koers naar jaarlijkse gewoonte vroeg open gebroken op de Taaienberg. Meestal door proganisten Boonen of recenter Vanmarcke of een andere favoriet. Ditmaal door ene Luke Rowe, die in afwezigheid van Geraint Thomas en Ian Stannard kopman van Sky was en niet ontgoochelde. Wie anders dan Greg Van Avermaet sprong zonder twijfelen op zijn wiel, gevolgd door toptalent Tiesj Benoot. Peter Sagan – wat een fantastische wereldkampioen– voelde het gevaar en ging er even later achteraan samen met Oss. Geen sukkelaar, maar hij werd even later genadeloos uit het wiel gereden toen Sagan een tandje bij moest steken om de 3 losgeslagen paarden nog in te halen. Eenmaal met 4 raapten ze de vroege vluchters op. Enkel Alexis Gougeard – noteren die naam! – kon nog zijn wagonnetje aanpikken tot in Gent. De achtervolging werd geleid door Etixx-Quickstep, die volkomen de boot gemist hadden. De Omloop wordt voor de mannen van Lefevre stilaan een zwart beest. De voorsprong was nooit comfortabel genoeg om te speculeren en dus werd er gesprint voor de zege. Greg Van Avermaet trok de sprint op gang en gaf de wereldkampioen een uppercut die hij niet sag ankomen… Er zal voor Sagan meer nodig zijn om Greg te kloppen dan enkel maar het haar van zijn benen scheren. Voor Greg is het, nog meer dan zijn Tourrit vorig jaar en nota bene ook in een duel met de Slovaak, de definitieve bevestiging en hopelijk ook de opstap naar winst in een monument. Benoot werd knap derde en bevestigt zo nu al al het goede van vorig jaar. Bijzonder knap.

Zondag in Kuurne krijgen de verliezers van Gent typisch hun herkansing. Sagan reed weer lekker agressief, maar miste uiteindelijk de definitieve vlucht. Jasper Stuyven had zaterdag ook al goeie benen, maar twijfelde een fractie te lang op de Taaienberg. Wie wil winnen, moet durven verliezen. Dat was de les die hij mee nam naar Kuurne. Hij liet zijn ploegmaat Van Poppel het merendeel van het kopwerk doen. Toen die zijn pijp uit was, verraste hij iedereen met een demarrage. Het leek onbegonnen werk met nog 17km brede wegen en een stevige wind. En dit tegen een kopgroep met o.a. Rowe, Van Avermaet en Boonen. En toch deed hij het. Opnieuw een zeer straffe prestatie van een Vlaams toptalent. Stuyven wordt binnenkort 24 en is dus nog twee jaar ouder dan Tiesj. Maar 23 jaar is nog steeds bitter jong om al een klassieker te winnen en al zeker op die manier. De slogan van Kuurne-Brussel-Kuurne is ‘hier ontstaan legendes’. Dit zou wel eens heel toepasselijk kunnen zijn.

Voor ons spelletje tekenden dit jaar 234 spelers met 261 ploegen present. Opnieuw een record, dus bij deze alvast bedankt aan alle deelnemers. Dit zorgt er samen met de verhoogde inleg voor dat de prijzenpot meer dan verdubbeld wordt tot €2.088. Zaterdag kon collega Wim Blomme al beslag leggen op zijn deeltje van de pot door de Omloop te winnen. Zonder Sagan, maar met Theuns en vooral Luke Rowe, haalde hij het voor Pascal Meirlaen uit Waregem en Bart Claeys uit Bellegem.

Zondag nam Jannes Capoen met Stuyven, Kristoff en Groenewegen de maat van Frederik Vandeweghe (één van onze buitenlandse spelers) en zijn vader Henk Capoen.

In de stand nam Wim Blomme een blitz start en doet daarmee zijn ploegnaam alle eer aan. Hij is nog minstens tot zaterdag de fiere eerste leider. Hij wordt achterna gezeten door Jannes, Bart en Henk van onze hoofdsponsor Catael.

Zaterdag is er de prachtige wedstrijd Strade Bianchi. Mét Stybar en Cancellara, maar nog steeds zonder Sep Vanmarcke. Die spaart zich op aanraden van zijn entourage voor de Heilige Week. Een grote opoffering, die echter hopelijk zijn vruchten zal afwerpen begin april.

Beste koersliefhebbers,

Bij wijze van afsluiting stuur ik nog een kort verslagje van de Nacht der Megavelo. De vier jonge talenten die we konden strikken waren allen vlot ter taal en bovendien zeer openhartig. We konden enkele primeurs noteren ivm het spoorweg incident in Roubaix en de oorzaak van het ongeval met de neutrale wagen in de Ronde. Theuns en vooral Lampaert gaven uitleg bij wat nu echt hun eigen strategie was in respectievelijk Waregem en Roubaix. Benoot over zijn prachtige Ronde, zijn bijzondere voornaam en zijn verdere ambities. Keukeleire was als ancien van het viertal zijn nuchtere en bescheiden zelf. Jo Planckaert zorgde in zijn gekende charismatische stijl voor de nodige kadering en alles werd perfect gemodereerd door Renaat Schotte.

De drankopbrengst bedraagt €351. Het Megavelo team rondt dit bedrag naar boven af tot €400. Dit wordt gestort naar Natuurpunt ten ondersteuning van het aankoopproject ‘De bonte os’ in Deerlijk.

Dieter Van Lierde mocht als winnaar zijn cheque ontvangen uit handen van Jo. De naturaprijzen werden gewonnen door:

• Leukste ploegnaam: Mattijs Leenkneght met ‘Etixx-Drinktixx’
• Lucky loser: Bert Reynaert
• Marcel Maes prijs: Frans Soete
• Beste vrouw: Sybille Geers
• Rode lantaarn: Piet Maes

Mathias Vansteenberghe was de very lucky loser. Hij wint een fietsminibusje van 9 personen gedurende 3 dagen, met dank aan cyclingsupport.

De eindstand is intussen ook op de website gepubliceerd en alle geldprijzen zijn overgeschreven. Ook de foto’s zijn uiteraard te vinden op de foto pagina.

Rest mij nog iedereen te bedanken voor zijn/haar deelname aan de pronostiek en/of aanwezigheid op de Nacht. Hopelijk zijn jullie volgend jaar opnieuw present. Dank ook aan alle sponsors en vrijwilligers zonder wie dit allemaal niet mogelijk was geweest.

Sportieve groeten,

Reinout

Ps: like onze facebook pagina, zo blijft u op de hoogte van het belangrijkste megavelo nieuws

PPS: Als er mensen zijn die specifieke tips, vragen of opmerkingen hebben met het oog op volgend jaar: meer dan welkom!

Beste koersliefhebbers,

de laatste klassieker van het voorjaar volgde gisteren weer de trend van dit seizoen. Saai onderweg, maar spetterend op het einde. Niemand die nog iets probeert op de Redoute wegens veel te ver tot de finish en er rijden geen VDB’s en Bartoli’s meer mee die enkele klasses beter zijn dan de rest. Er is een nivellering aan de top. Niemand heeft nog cartouches op overschot en iedereen houdt die tot op het einde. Dit geeft afwachtende koersen, maar ook spanning tot op de streep. In geen enkele topkoers dit jaar was de winnaar gekend op meer dan 50m van de streep. Er kwamen telkens nog meerdere renners in aanmerking en zelfs nog vaak meerdere groepjes van renners onderling, denk maar aan de Ronde en Roubaix. Voor de collega’s van Sporza is het natuurlijk niet aangenaam werken, maar op zich is er niets mis met een lang voorspel als de climax maar de moeite is.

Alejandro Valverde zal het roerend met mij eens zijn, net als zijn nieuwe vriendin. Zijn ex-vrouw kan er met haar royale alimentatie ook maar wel bij varen. Maar we dwalen af. El imbatido deed zijn naam gisteren weer alle eer aan. Hij was zonder discussie de beste, maar moest het ook verstandig aanpakken zonder ploegmaats in de kopgroep. Vooral zijn aartsvijand Joaquin Rodriguez en zijn ploegmaats vielen hem doorlopend aan, maar Alejandro liet zich niet onder druk zetten. Op de Saint-Nicolas reed hij zelf het gat dicht op een groepje met de ontsnapte Caruso. In de laatste kilometer naar Ans toe was Moreno ontsnapt. De ex-winnaar van de Waalse Pijl reed regelrecht naar de grootste overwinning in zijn carrière, maar Valverde reed alsnog het gat dicht met heel de bende in zijn wiel. Hij kwam 50m op adem en versloeg vervolgens Rodriguez de sprint. De beste heeft gewonnen, heet dat dan.

Karel Holvoet zag het graag gebeuren en haalde met ruime voorsprong zijn tweede overwinning op rij binnen. Mattijs Leenknegt, met de prachtige ploegnaam Etixx Drinktixx, werd tweede, net voor Ardennenspecialist Free Claerbout.

In de stand zijn er nog heel wat verschuivingen, zelfs in de top 5, maar de eindstand maken we pas bekend op de Nacht donderdag.

Gisteren had Michel Wuyts het in Sportweekend over de 3 grootste talenten die we dit voorjaar zagen: Tiesj Bennoot, Edward Theuns en … Dylan Teuns. Dylan is zonder discussie een talent, maar heeft bijlange nog niet laten zien wat onze Yves Lampaert al toonde in Roubaix. Namelijk in een monument de koers màken als knecht. Dus Michel: jij en Dylan zijn ook welkom, maar de 3 grootste talenten zullen donderdag bij ons in Vichte aanwezig zijn! Allen daarheen! Laatste dag van de voorinschrijvingen trouwens.

Voor zij die er niet kunnen bij zijn: schrijf alvast 30 april 2016 op. Bedankt voor jullie deelname en tot volgend jaar!

Sportieve groeten,

Reinout

Beste koersliefhebbers,

De Waalse Pijl is al jaren het WK voor klimspurters. Net als bij Milaan-Sanremo wil men bij de organisatie af van dat statuut en wil men het parcours veranderen om de koers eerder open te breken. Het resultaat is echter hetzelfde. Hun opzet mislukt. Die extra helling zorgt er helemaal niet voor dat de favorieten er vroeger aan beginnen. Het zorgt er enkel voor dat er enkele aanklampers moeten lossen, maar die zouden zonder die helling ook geen rol van betekenis meer gespeeld hebben. Vandaar: schoenmaker, blijf bij je leest. Er is niets mis met een WK voor klimspurters. In tegendeel.

Het grote nadeel van een sprintkoers is natuurlijk dat er onderweg niet zoveel te beleven valt. Ook nu waren de valpartijen de meest opwindende gebeurtenissen. Het was wachten op aanvallen van Vlaamse klimtalenten als Louis Vervaeke (onthoud de naam!) en vooral Tim Wellens voor wat spanning. Maar zoals steeds werd de koers beslist op de muur. Temporijden en op het juiste moment een versnelling plaatsen die je kan volhouden tot de streep. Alejandro Valverde kan het als de beste. Tweede werd het Franse goudhaantje Julian Alaphilippe, voor de Zwitser Albasini.

Karel Holvoet was de enige die de Spanjaard in zijn ploeg, de snoeiharde spechten V06, opnam. Hij haalde het dan ook met ruime voorsprong op onze hoofdsponsor Henk Capoen en Jozefien – ik wil een nieuwe ploegnaam – Derammelaere.

In de stand bijzonder weinig verschuivingen. Uit de top tien schuiven enkel Karel Maes en Davy Debel voorzichtjes op richting de prijswinnende top 5. Dieter Van Lierde mag stilaan op zijn beide oren slapen. De tweede plaats van Frank Loncke en derde van Bart Deman zijn echter allesbehalve veilig. Het wordt nog spannend zondag. De einduitslag wordt pas bekend gemaakt op de Nacht.

Voor zij die trouwens nog niet ingeschreven zijn: voorinschrijvingen lopen nog tot zondag. Intussen hebben volgende (ex-)renners bevestigd:

• Nico Mattan , legendarische ex-winnaar Gent-Wevelgem
• Jens Keukeleire, nr 6 Paris-Roubaix
• Tiesj Benoot, nr 5 van de Ronde van Vlaanderen
• Edward Theuns, leider in de UCI Europe Tour
• Yves Lampaert, nr 7 van Paris-Roubaix en promotor van ons West-Vlaams dialect

Naast Renaat Schotte, Jo Planckaert en Jonathan Bockstael dus een prachtige affiche, al zeg ik het zelf. Hopelijk tot donderdag dus!

Sportieve groeten,

Reinout

Beste koersliefhebbers,

De Amstel kende dit jaar opnieuw zijn voorspelbare verloop, waarbij de spanning geleidelijk opgevoerd wordt tot een spetterend slot. Tourwinnaar Nibali zorgde onderweg Armstrong-gewijs voor wat afleiding. Fuglsang plaatste op de Bemelerberg, de voorlaatste helling, een bijzonder snedige demarrage. Greg Van Avermaet kon als enige volgen, maar weigerde mee te werken. Er werd even getwijfeld in het peloton, maar doordat Fuglsang niet door wou met Greg aan zijn been, werden ze terug in gelopen. Een unieke kans voor beiden nochtans, maar Greg volgde trouw de orders van de ploeg op. Hij beloonde Gilbert daarmee ook voor het berenwerk dat Phil voor hem leverde op het jongste WK in Ponferrada. Klasse. Ik ben dan ook absoluut niet akkoord met Michel Wuyts, die deze taktiek een blunder noemde. Ten eerste omdat Phil de beste finisher van het hele peloton is op de Cauberg en ten tweede omdat hij nu eenmaal een betere afwerker is dan Greg. Gilbert was er ook veel dichter bij dan zijn tiende plaats doet vermoeden. Michael Matthews heeft alle kleuren van de regenboog gezien om hem te volgen en reed zichzelf de vernieling in, zo gaf hij achteraf zelf toe. Als Matthews was gelost, dan wou ik nog eens zien wie er achter Gilbert zou gereden hebben. Er is bijzonder weinig tijd voor organisatie bovenop de Cauberg. Vanuit de chaos kwam wereldkampioen Kwiatkowski autoritair naar de overwinning gespurt. Ongelofelijk dat hij zo snel gerecupereerd was van de beklimming als je ziet dat hij daar plooit in de achtervolging op Gilbert en Matthews. Klasse ook dat een snotneus van 24 jaar zijn broek veegt aan de druk van de wereldkampioenentrui (welke vloek?) en ook aan de druk op de Etixx-Quickstep ploeg.

Mieke De Waele werd na twee podiumplaatsen beloond met de overwinning. Jan Vandeputte en Lieven Sichien werden tweede en derde.

In de stand blijft Dieter Van Lierde aan de leiding met Frank Loncke en Bart Deman in zijn kielzog. Voor hen mag Kwiatkowski de resterende 2 wedstrijden ook nog winnen. Achter hen sluipen vooral Davy Debel, Karel Maes, Anne-Sophie Serlet en vooral Roel Masschelein dichterbij. Ze zullen echter een serieuze eindsprint nodig hebben om Dieter nog te bedreigen. Plaats 2 tot 5 zijn vlotter bereikbaar. Het wordt nog spannend!

Sportieve groeten,

Reinout