Was het vandaag voor de jonge springveren Pidcock of Vansevenant, voor specialist Alaphilippe, voor Vuelta winnaar Roglic of voor opa Valverde? Spijtig genoeg alvast niet voor Pogacar of Hirschi want die zijn vandaag niet gestart wegens een (vals) positieve test. Laat ons hopen dat ze er zondag wel kunnen bij zijn. Onderweg uit Charleroi kreeg de vroege vlucht zeer lang schermtijd. Tim Wellens probeerde nog weg te geraken, maar zonder succes. Het was dus weer uitkijken naar de sprint op de Muur van Huy. Intussen weet iedereen dat de winnaar zijn beslissende versnelling pas plaatst na de tweede chicane. Roglic wou deze wetmatigheid breken en schoot al voor de bochten als een kanonkogel weg. Hij had een zeer mooi gat geslagen en had duidelijk niemand meer verwacht die dit kon overbruggen. Toen Alaphilippe namelijk in zijn zog kwam, schrok hij duidelijk en trachtte vergeefs nog de aanval van de Fransman te pareren. Pidcock en co hadden de Fransman dan al moeten laten gaan. De enige die nog ietwat in zijn zog kon blijven was ouwe taaie Valverde, die zondag maar liefst 41 jaar wordt! Diepe buiging voor het niveau dat hij nog haalt.

Het moet gezegd, ik had Alaphilippe vandaag niet op het hoogste schavotje verwacht na zijn mindere prestaties in Oudenaarde en Valkenburg. Ik blijf echter geloven dat hij niet op zijn topniveau is en zondag in een lange en zware wedstrijd zoals Luik zal tekort komen. Vandaag kon hij zich laten mee drijven en dan op talent en ervaring uitpakken op de finale beklimming. Hoe dan ook knappe prestatie van de wereldkampioen. Ook bij de vrouwen won met Van der Breggen de wereldkampioene. Een primeur?

In onze pronostiek was het aan de klimmersploegen. Roel Masschelein werd zondag in de Amstel derde zonder winnaar Van Aert in de ploeg, maar liep vandaag met de overwinning weg. Zijn partner in crime Thomas Soete is aan een boerenjaar bezig en werd derde. Tweede plaats was voor Nick Vermeersch van de ‘Vrienden van de Waalse Pijl’.

In het klassement blijft Stephanie Himpe aan de leiding. Tweede plaats is nu voor Ignace Devreese, die ook met zijn 2e ploeg de top 10 binnen komt. Thomas Soete is nu derde. Jasper Nuyttens betaalt zijn gewaagde zet om Alaphilippe niet te spelen, cash en valt weg uit de top 10.

Zondag is klassiek de laatste wedstrijd met Luik-Bastenaken-Luik, maar dit jaar wordt het dus wachten op Roubaix in oktober.

Titelverdediger Van der Poel was er niet bij vandaag. Er kon ook niet op het gebruikelijke parcours gekoerst worden, maar op lokale rondjes. Jammer, maar beter dan de annulatie van vorig jaar. En uiteindelijk wordt het WK ook op plaatselijke rondjes gereden. Wout Van Aert had er ook zin in. De pers zette Roglic als favoriet. De Sloveen zelf zei dat hij in dienst zou rijden van onze landgenoot en hield ook woord. Net als de rest van de ploeg. Die was een stuk sterker gestoffeerd dan in de Vlaamse voorjaarsklassiekers want aangevuld met klimtalent en daar hebben ze er nu eenmaal wel een heel blik van. Dat was ook nodig, want toen een groepje van 6 subtoppers op een kleine 40km van de aankomst weg reed, was er niemand mee en moesten ze vol aan de bak. Ze konden de situatie recht trekken, maar daarna moest Wout het weer alleen zien te redden. Gelukkig is hij werkelijk een meester in het mee zijn in de juiste ontsnappingen. Ineos Grenadiers pleegde een coup door met 3 mee te zijn in een groepje van 7. Daaruit ontsnapte ex-winnaar Kwiatkowski op een dikke 10km van de finish. Even leek de koers gereden, maar de Pool had onvoldoende in de tank. Voornamelijk onder impuls van een sterke Schachmann kwamen de achtervolgers terug aansluiten. Het sein voor Thomas Pidcock om er snoeihard vandoor te gaan. Enkel Wout en Schachmann konden volgen. In de achtervolging sleurde Mauri Vansevenant aan de leiding van een uitgedund peloton. Op 21-jarige leeftijd is dat in zo’n zware koers al straf. Maar na zijn inhaalrace ten gevolge van een valpartij én daarbovenop nog een fietswissel, is dat verbluffend sterk. Hij was vandaag sterker dan kopman Alaphilippe. Dat belooft voor woensdag in de Waalse Pijl, zowel voor Mauri in positieve zin als voor Julian in negatieve zin. Het peloton terug brengen lukte hem evenwel niet. Gezien Schachmann niet weg raakte, kregen we in Berg en Terblijt een revancheduel voor de Brabantse Pijl afgelopen woensdag, waar de jonge Brit duidelijk de sterkste was. Opnieuw begon onze landgenoot op kop. Hij wachtte tot het bordje van 200m en zette dan krachtig aan. Pidcock kon echter remonteren en op de streep leek hij het ook te gaan halen. Het verschil was zo klein dat er een uitgebreide studie van de foto finish nodig was. Daaruit bleek dat Van Aert het gehaald had met minder dan een banddikte verschil. Spannendste sprint in jaren. Pidcock was duidelijk kwaad en ontgoocheld, wat de ambitie van deze neoprof toch duidelijk onderstreept. Hij is de ontdekking van het voorjaar en de zogenaamde Grote Drie zullen het de komende jaren zeer moeilijk hebben om deze jongen te kloppen. Van Aert wint zijn tweede klassieker van het voorjaar en is nu al de man van het voorjaar. Zeker gezien zijn tien top 10 plaatsen op 14 wedstrijden. Waarvan 4 overwinningen. Een massasprint, een tijdrit, een kassei- en een klimklassieker. Fenomenale polyvalentie.

In onze pronostiek kregen we een massasprint. Nummer 5, Koen De Bock, kwam amper 19 punten te kort voor de overwinning. Met Laura Vandenberghe uit Ichtegem won opnieuw een vrouw. Fabrice Laga strandde op 1 puntje, Roel Masschelein op 4.

In de stand zorgt voornamelijk Pidcock voor grote verschuivingen. Stephanie Himpe van boekhoudkantoor WDV neemt de leiding over van Thomas Soete. Ignace Devreese van TourTeamTime wordt nu derde met zijn originele ploegnaam ‘Het is het is ik weet het niet’. Uitspraak van Michel Wuyts dacht ik, maar het ontgaat mij in welke koers. Wie helpt mijn geheugen opfrissen?

De Brabantse Pijl werd dit jaar voor een deel gereden op het parcours van het WK dat eind september in ons land wordt georganiseerd. Laat ons vooral hopen dat we daar massaal mogen aan de kant van de weg staan en er een waar volksfeest van maken. Dat lijkt al een eeuwigheid geleden. Zouden we nog weten hoe het moet? Vandaag alvast geen publiek op de generale repetitie. Ook geen Alaphilippe of Van der Poel, maar wel een peloton dat er zin in had. De vroege vlucht hield zeer lang stand. Sommigen bleven tot de finish het peloton voor. Ze werden achterna gezeten door een groepje achtervolgers met oa Cavagna en Teuns, die de finale openden. Enkel Trentin, Van Aert en Pidcock konden onder impuls van die laatste de brug nog slaan naar voren. Eenmaal de 3 groepjes samen gesmolten was het opnieuw Pidcock, amper 21 jaar, die de schifting voerde. Opnieuw konden enkel Trentin en Wout volgen. In de sprint ging Trentin voor de derde plaats. Van Aert zette de sprint in, maar de jonge Brit kwam er zeer krachtig over en wint ruim verdiend zijn eerste semi-klassieker. De Waalse Pijl moet hem volgende week ook zeker liggen, maar hij kan nu al terug blikken op een zeer geslaagd voorjaar met ook nog een 3e plaats in Kuurne en een 5e in de Strade.

Gejuich bij Yves Vervacke van het DUST team want hij wint de Brabantse Pijl in Megavelo. Collega pronostiek organisator Ignace Devreese wordt tweede. Hij was nochtans samen met Maxime Huysentruyt (4e) de enige die het volledige podium kon opstellen. Jan Ribbens werd derde.

Ook in de stand zijn de mannen van het DUST team aan het feest. Thomas Soete verstevigt namelijk zijn leidersplaats. Hij wordt achterna gezeten door 2 vrouwen, wat op zich geen onaangename gedachte moet zijn. Stephanie Himpe is nu eerste achtervolgster, voor Seline Schallier.

Er stonden gisteren heel wat topsprinters aan de start van de 109e Scheldeprijs in Terneuzen. Het winterweer beloofde een harde koers en zo geschiedde ook. Al vroeg in de koers werden waaiers getrokken. Een kopgroep van 30 met alle grote namen scheurde zich los en bleef voorop tot in Schoten. Kristoff schakelde door een val zichzelf en Tim Merlier uit. Daardoor kwam ook alle druk op de schouders van Deceuninck terecht. De snelste man op aarde met Bennett, de beste lead out met Morkov en daarnaast nog eens Cavendish. Dat kon niet fout lopen. Dat was echter buiten Alpecin gerekend. Onderweg hadden ze wat verstoppertje gespeeld, maar in de slotkilometers zetten een ijzersterke Rickaert en Belgisch kampioen De Bondt zich aan kop. De mannen van Deceuninck werden overbluft en Jasper Philipsen maakte het krachtig af. Indrukwekkend. Zijn eerste seizoenszege en dus uiteraard ook de eerste zege voor zijn nieuwe ploeg. Een verlossing voor de snelle man uit Mol. Bennett en Cavendish mochten als troostprijs nog mee op het podium. 

Ook in onze pronostiek waren de sprintersploegen aan het feest. Het was Frans Soete, drijvende kracht van het BK in Anzegem vorig jaar, die de snelste was. Roel Masschelein en Alex Liedts werden 2 en 3.

In de stand weinig wijzigingen. Thomas Soete blijft aan de leiding voor Seline Schallier en Frank Roman.

Zondag helaas geen Roubaix, dus volgende koers is de Brabantse Pijl.

Wie sloeg er vandaag toe? Topfavoriet Van Aert, titelverdediger Van der Poel of the wolfpack? Dat was de vraag deze morgen bij de start in Antwerpen. Wij West-Vlamingen kregen daar ook bevestiging van het schitterende nieuws dat de start binnen 2 jaar terug naar Brugge komt. Daardoor zullen heel wat meer West-Vlaamse gemeentes doorkruist worden dan enkel Kerkhove in het huidige parcours. Brugge zal afwisselen met Antwerpen. Een mooi Belgisch compromis. De vroege vlucht kreeg een zeer ruime voorsprong. Jumbo Visma en Deceuninck namen het initiatief in het peloton. Op de Molenberg op een 100-tal kilometer van de aankomst schudde Deceuninck al eens goed aan de boom. De koers mocht echt beginnen. Het was Asgreen die daar al de neus aan het venster stak en eerste boven kwam. In de aanloop naar de Kwaremont was er vooraan het peloton een valpartij waarbij VDP heel wat ploegmaats verloor. Ook Alaphilippe en Asgreen moesten achtervolgen om terug bij het peloton aan te sluiten. Enkele kilometer verder, bij de tweede doortocht op de Kwaremont, zat de sterke Deen alweer helemaal vooraan en kon hij zelfs als enige volgen toen Mathieu een eerste keer versnelde. Wout zat zo vroeg in de koers al geïsoleerd. Alle ploegmaats waren al weggeblazen, dus moest hij zelf het gat dichten. Op de Paterberg herhaalden de 2 nationale kampioenen, duidelijk de sterkste 2 man in koers, dat kunstje. Opnieuw was het Wout die de achtervolgers moest terug brengen. Daar al verliest Wout de koers. Die 2 inspanningen zou hij in de finale cash betalen. Hij zegt zelf ootmoedig dat hij niet sterk genoeg was. Geen woord over zijn ploeg. Klasse. Maar als een ploegmaat die 2 cartouches had verschoten in Wout zijn plaats, dan rijden ze er Wout bij de derde passage op de Kwaremont nooit af, volgens mij. In alle geval, als Alaphilippe daarna met een groepje wegspringt naar de Koppenberg toe, kon Mathieu wel nog rekenen op een sterke Vermeersch om het verschil onder controle te houden. Op de Taaienberg kon de wereldkampioen nog volgen met het elitegroepje, maar het zou zijn dag niet worden. Toen bovenop de Kruisberg Asgreen demarreerde, konden enkel Wout en Mathieu nog reageren. Het bleek Wout zijn laatste cartouche want op de derde en laatste passage op de Kwaremont had hij geen reactie meer in huis op de verschroeiende versnelling van Mathieu. Ook Asgreen moest buigen, maar vocht zich terug. Op de Patersberg probeerden ze mekaar nog te lossen, maar ze bleken even sterk. Dan maar samen naar Oudenaarde en sprinten. Niemand wist wat Kasper waard was in de sprint, zelfs zijn ploegleiders niet. Komt er van, als je altijd alleen aankomt. Maar ook dat onderdeel is de sterke Deen meester, zo bleek duidelijk. Wat Wout vorig jaar niet kon, slaagde hij wel in. Van der Poel kloppen in een korte sprint vanuit stilstand. Zo wint Kasper Asgreen, één week na de E3, dik verdiend zijn eerste monument. En het heeft er alle schijn van dat dit niet zijn laatste zal zijn. Na de 2 kleppers volgden nog 5 Belgen in de top 7.

Vele spelers onder jullie hadden de top 6 in hun ploeg en droomden van een overwinning in Vlaanderens mooiste. Het was echter opnieuw Seline Schallier uit De Haan die net als haar kopman na de E3 ook de Ronde won. Eddy Staelens werd tweede, voor Pieter Vandamme, grote fan van Bryan Coquard.

Ook in de stand doet Seline uiteraard een gouden zaak. Ze klimt terug naar plaats 2, net voor Frank Roman. Thomas Soete blijft aan de leiding.