Geen Wout, geen VDP en in laatste instantie ook geen Pidcock aan de start van de ‘De Witte Straten’. Het zou een duel worden tussen de wereldkampioen en de Tourwinnaar. Een massale valpartij, veroorzaakt door een Alpecin renner die aan kop van het peloton weggeblazen werd door een sterke zijwind, schakelde al een resem schaduwfavorieten uit waaronder Benoot en Matthews. Ook Pogacar en vooral Alaphilippe kwamen zwaar ten val. De Fransman maakte een salto die er erger uit zag dan die van Van der Poel op de Olympische Spelen. Hopelijk houdt hij er niets aan over. Hij kroop in alle geval terug op de fiets. Onder begeleiding van zijn buddy Devenyns maakte hij zijn achterstand van 2 minuten terug goed. Sterker nog, op de lange strook van Monte Sante Marie ging hij zelf meteen versnellen. Hij liep echter op een counter van Pogacar, nota bene in een afdaling. Eerder op stuurmanskunst (wat kan die jongen niet?) dan op kracht reed hij weg. En waar de strook weer bergop liep, haalde hij zijn hoge vermogen boven. Resultaat: 1 minuut voorsprong. Weliswaar met nog 50km te gaan. Niemand deed hem dit ooit voor in de Strade. Het leek een onmogelijke opdracht, vooral omdat er een volledig peloton achter hem reed. Bij Quick-step sleurde Asgreen kilometers lang op kop, zonder echt dichter te komen. Tot Alaphilippe vermoedelijk het sein gaf dat hij de benen niet meer had. Ondanks het vele kopwerk ging de koele Deen dan maar alleen. Voor wie nog twijfelde: deze jongen zal klaar zijn voor de Ronde. Hij kreeg enkele interessante mannen mee. De jonge Simmons, net als vorig jaar, Tim Wellens goed hersteld van zijn ziekte die hem uit de Omloop hield en de Ecuadoriaan Jonathan Narvaez. Heerlijk aanvallende coureur die we nog gaan terug zien in het voorjaar. Ze kwamen dichter bij de Sloveen, maar die verloor nooit de controle. Ook niet toen Asgreen nogmaals versnelde en plots het gezelschap kreeg van gouwe ouwe Valverde. Die had zijn diesel opgewarmd en raapte vanuit de achtergrond nog alle achtervolgers op om tenslotte tweede te worden na de ongenaakbare Pogacar. Kan deze buitenaardse Sloveen nu de Ronde winnen volgende maand? Dat kan zeker. Maar is hij daarom de enige topfavoriet? Absoluut niet. Enerzijds mogen we niet vergeten dat er dan 2 of, als VDP klaar geraakt, 3 wereldtoppers extra aan de start zullen staan, die bovendien nog eens pieken naar die periode. Anderzijds is het als debutant toch echt niet simpel in Vlaanderen, waar positionering en parcourskennis toch cruciaal zijn. Hoe dan ook, de Sloveen is een godsgeschenk voor het wielrennen. Een Tourwinnaar die overal van proeft en vooral ook altijd met ambitie aan de start staat. Fantastische coureur.
In onze pronostiek was die Sloveen echter ontzettend duur. 3656 punten, dat is bijna de helft van het ploegbudget. Toch werd de Sloveen 21x opgesteld. Frank Naessens uit Harelbeke zal er alvast geen spijt van hebben. Het levert hem de dagoverwinning op. Dieter Van Lierde werd tweede en Wouter Vlerick was derde, en eerste van de ploegen zonder Pogacar.
In de stand neemt Davy Vaneeckhout van het Tieltse triatlon team de leiding over van Christof De Saedeleer. Freddy Maerten blijft op 3.
