Wie sloeg er vandaag toe? Topfavoriet Van Aert, titelverdediger Van der Poel of the wolfpack? Dat was de vraag deze morgen bij de start in Antwerpen. Wij West-Vlamingen kregen daar ook bevestiging van het schitterende nieuws dat de start binnen 2 jaar terug naar Brugge komt. Daardoor zullen heel wat meer West-Vlaamse gemeentes doorkruist worden dan enkel Kerkhove in het huidige parcours. Brugge zal afwisselen met Antwerpen. Een mooi Belgisch compromis. De vroege vlucht kreeg een zeer ruime voorsprong. Jumbo Visma en Deceuninck namen het initiatief in het peloton. Op de Molenberg op een 100-tal kilometer van de aankomst schudde Deceuninck al eens goed aan de boom. De koers mocht echt beginnen. Het was Asgreen die daar al de neus aan het venster stak en eerste boven kwam. In de aanloop naar de Kwaremont was er vooraan het peloton een valpartij waarbij VDP heel wat ploegmaats verloor. Ook Alaphilippe en Asgreen moesten achtervolgen om terug bij het peloton aan te sluiten. Enkele kilometer verder, bij de tweede doortocht op de Kwaremont, zat de sterke Deen alweer helemaal vooraan en kon hij zelfs als enige volgen toen Mathieu een eerste keer versnelde. Wout zat zo vroeg in de koers al geïsoleerd. Alle ploegmaats waren al weggeblazen, dus moest hij zelf het gat dichten. Op de Paterberg herhaalden de 2 nationale kampioenen, duidelijk de sterkste 2 man in koers, dat kunstje. Opnieuw was het Wout die de achtervolgers moest terug brengen. Daar al verliest Wout de koers. Die 2 inspanningen zou hij in de finale cash betalen. Hij zegt zelf ootmoedig dat hij niet sterk genoeg was. Geen woord over zijn ploeg. Klasse. Maar als een ploegmaat die 2 cartouches had verschoten in Wout zijn plaats, dan rijden ze er Wout bij de derde passage op de Kwaremont nooit af, volgens mij. In alle geval, als Alaphilippe daarna met een groepje wegspringt naar de Koppenberg toe, kon Mathieu wel nog rekenen op een sterke Vermeersch om het verschil onder controle te houden. Op de Taaienberg kon de wereldkampioen nog volgen met het elitegroepje, maar het zou zijn dag niet worden. Toen bovenop de Kruisberg Asgreen demarreerde, konden enkel Wout en Mathieu nog reageren. Het bleek Wout zijn laatste cartouche want op de derde en laatste passage op de Kwaremont had hij geen reactie meer in huis op de verschroeiende versnelling van Mathieu. Ook Asgreen moest buigen, maar vocht zich terug. Op de Patersberg probeerden ze mekaar nog te lossen, maar ze bleken even sterk. Dan maar samen naar Oudenaarde en sprinten. Niemand wist wat Kasper waard was in de sprint, zelfs zijn ploegleiders niet. Komt er van, als je altijd alleen aankomt. Maar ook dat onderdeel is de sterke Deen meester, zo bleek duidelijk. Wat Wout vorig jaar niet kon, slaagde hij wel in. Van der Poel kloppen in een korte sprint vanuit stilstand. Zo wint Kasper Asgreen, één week na de E3, dik verdiend zijn eerste monument. En het heeft er alle schijn van dat dit niet zijn laatste zal zijn. Na de 2 kleppers volgden nog 5 Belgen in de top 7.
Vele spelers onder jullie hadden de top 6 in hun ploeg en droomden van een overwinning in Vlaanderens mooiste. Het was echter opnieuw Seline Schallier uit De Haan die net als haar kopman na de E3 ook de Ronde won. Eddy Staelens werd tweede, voor Pieter Vandamme, grote fan van Bryan Coquard.
Ook in de stand doet Seline uiteraard een gouden zaak. Ze klimt terug naar plaats 2, net voor Frank Roman. Thomas Soete blijft aan de leiding.
