Amstel Gold Race 2018

Het voorjaar zit er nog niet op, maar de revelatie is wat mij betreft wel al gekend. Het is niet iedereen gegeven om in zijn eerste jaar met een vrije rol de Omloop Het Nieuwsblad en de Amstel Gold Race te winnen, toch twee totaal verschillende wedstrijden. En dat met toch nog steeds enkele kilootjes te veel. Er zit dus nog marge op die Valgren Andersen. Ik herinner mij dat hij als 22-jarige snotneus diep in de finale van het WK in Ponferrada een demarrage plaatste en nog als 20e eindigde. Dat was de eerste keer dat ik zijn naam noteerde. Dat talent komt dit jaar volledig tot ontbolstering. Enerzijds dankzij zijn vrije rol, anderzijds ook door het sterke team waar hij in rijdt. Zowel in de Omloop als in de Amstel werd zijn vlucht beschermd door een ploegmaat. Eigenlijk was dat het spel waarvan we gehoopt hadden dat Benoot en Wellens het zouden spelen. Helaas had Benoot een offday, wat kan gebeuren na een slopend voorjaar en met net een hoogtestage achter de rug. Wellens was opnieuw zeer sterk maar zat dus alleen in de kopgroep en kreeg na zijn demonstratie van woensdag geen ruimte van de Valverdes en de Sagans. Sterke prestatie opnieuw van de Slovaak, al had ie wel moeten uitgesloten worden nadat hij, net als Luke Rowe in de Ronde, achter toeschouwers fietste bij het afsnijden van een bocht.

Het werd een verrassend podium met Valgren Andersen, Kreuziger en Gasparotto. Toch slaagde Joeri Verhamme er in om deze top 3 volledig te spelen. Het leverde hem een ruime overwinning op. Free Claerbout van het O’dorney team en neef Jasper Maes werden verdienstelijk tweede en derde.

In de stand neemt Stijn Dendauw een serieuze optie op de overwinning. Maarten De Boe blijft tweede en Pieter Turtelboom neemt de derde plaats over van Karel Vanovervelt.