De Brabantse Pijl kreeg een gedroomde finale. Remco Evenepoel maakte zijn comeback na zijn aanrijding met de postbode in het najaar. Hij was meteen op topniveau. Hij reed samen met Wout, onze andere inlandse topper, het volledige peloton in de vernieling. Dat was voor beiden op zich al een kleine overwinning. Uiteraard waren de grote 2 er niet, maar met Pidcock, Powless, Morgado en co stonden er toch geen sukkelaars aan de start. De verstandhouding tussen onze 2 toppers was uiterst goed. Tijdens de laatste beklimming schoten ze zowaar zelfs in de lach toen ze naar mekaar keken. Ze hadden samen iedereen naar huis gereden. Het verschil zat hem vooral in het simpele feit dat Wout minder uit de wind zit bij de kleine generaal dan omgekeerd. Waardoor Wout meer afgemat aan de finish kwam en zijn sprint er (opnieuw) niet uit kwam. Remco haalde het van op de kop. Wat een comeback. Je eerste wedstrijd in maanden met overwicht winnen, dan heb je keihard gewerkt op je eentje. Straffe kerel. Vandaag en vooral zondag mag hij meteen een duel aangaan op het volgende level. We kijken er vol spanning naar uit. En Wout, die blijft de ereplaatsen opstapelen dit voorjaar. Onontbeerlijk in onze Megavelo ploegen. Behalve in Waregem werd hij ook telkens enkel voorgegaan door (ex)-wereldkampioenen, geen schande. Enkel de explosiviteit ontbreekt. In tegenstelling tot mijn vorige verslag ben ik daar alweer iets hoopvoller over. Dat kan niet volledig weg zijn, kijk maar nog eens terug naar zijn magistrale counter op Van der Poel op de Spelen vorig jaar. Pedersen, Evenepoel en de rest van het peloton stonden niet meer op beeld. Onze hoop gaat dit voorjaar telkens over in ontgoocheling, maar we moeten met zijn allen wat meer geduld en respect tonen tov onze kampioen. Tenslotte verloor hij vorig jaar bijna het hele seizoen met 2 zware revalidaties. Net als zijn nederlagen dit jaar, draagt Wout deze tegenslagen zeer waardig. Bij hem hoor je niet dat hij diep heeft gezeten, aan stoppen heeft gedacht en van geloof is veranderd. Maar nu ben ik misschien wat te negatief tov onze andere kampioen 😉 Hij komt er wel weer. Vandaag alvast een nieuwe kans.
In Megavelo won Frank De Grauwe met een 100% Belgische ploeg de sprint tegen Wouter Dhaenens (een ploeg zonder Evenepoel!) en Steven Pauwels van Delta Solutions. In het klassement is Naim Lampe terug over Fabrice Laga gesprongen. Ditmaal definitief want dit is Fabrice zijn kasseiploeg. Het straffe is dat zijn klassementsploeg het ook zeer goed doet op een 5e plaats. Voor Naim begint het er dus zeer goed uit te zien. Sabin Van Oost blijft derde. Maar traditioneel komen ook nog een aantal ploegen uit de achtergrond opzetten. Daar springt White House Design in het oog met een voorlopige 7e plaats. Het wordt nog een bijzonder spannende laatste week voor velen.
