Mathieu kan toch verliezen. Na Gent-Wevelgem is het de tweede keer dat we dit mogen schrijven. Na het wegvallen van Van Aert en vooral Evenepoel was Van der Poel torenhoog favoriet voor zijn thuiswedstrijd. Anders dan bij die vorige keer, heeft VDP gisteren geen rol van betekenis gespeeld. Toch geen actieve. Wel een passieve. Want de meeste schaduwfavorieten, zoals Healy, Cosnefroy en Skjelmose, bleven wachten tot die verschroeiende demarrage. Ze verloren de koers want die kwam er niet. Het was aan de lefgozers, die het aandurfden om de wereldkampioen aan te vallen en tot hun eigen verbazing merkten dat hij niet kon reageren. Thomas Pidcock is zo’n lefgozertje. Hij schoof mee toen in schuifjes een groepje van 12 ontstond op zo’n 30km van de finish. De verstandhouding was niet slecht, maar Benoot vond de groep terecht te groot en trok stevig door. Enkel Pidcock, een herboren Hirschi en de verrassende Vansevenant konden volgen. De verschillen bleven echter klein. Toen de snelle Fransman Lapeira op de Bemelerberg de oversteek wilde maken, zag Pidcock het gevaar. Hij sprong weg. De doodsteek voor de Fransman, maar ook bijna voor Vansevenant, die een kilometer verder toch nog kon aansluiten. Onder de rode vod speelde Benoot alles of niets. Jammer genoeg was het Mauri die in zijn enthousiasme reageerde en zo Benoot zijn kansen kelderde, maar ook die van zichzelf. Hier had hij altijd het initiatief aan de 2 snellere (en vooral frissere) mannen moeten laten. In de sprint was de Olympisch kampioen mountainbike net iets sneller dan de Zwitser. En zo wint niet VDP, maar wel een ander multi talent.
Thomas Soete had Pidcock en Benoot in zijn klimploeg ‘AC Milan in de bergen’ genomen en wint de Amstel in Megavelo. De onvermijdelijke Dries Demeyer werd tweede, voor Eddy Staelens van de Nachtlichtjes.
Ook leider Matthias Coppens heeft deze 2 toppers in zijn ploeg en plaatst zo zijn beslissende demarrage. Hij kan de champagne al koel zetten. Jochen Mores zakt een plaatsje naar 3 en moet de tweede plaats aan Wouter Vlerick laten.
