Geef je een klassieker weg aan een ploegmaat of niet? Wat mij betreft beantwoorden we de vraag best pas na Roubaix. Enerzijds kan Wout zijn voorjaar er net als vorig jaar plots op zitten en dan laat je best niets liggen. Anderzijds heeft Wout de E3 en de groene trui vorig jaar al mee te danken aan Laporte en zal die nóg harder dan voorheen zijn best doen om zijn dankbare kopman naar de overwinning te loodsen in de Ronde en Roubaix. En dat gevoel zal ook afstralen op de andere ploegmaats. De overwinning kon echter even goed naar die andere loyale luitenant gegaan zijn: Nathan Van Hooydonck. Die was namelijk ontsnapt met een zeer kansrijke groep met onder andere Laporte (daar al attent mee), Kragh Andersen, Pedersen, Mohoric en een sterke Vermeersch. Topsprinter Jakobsen probeerde er alleen naartoe te rijden, maar het werd een chasse patate. Gezien het geplaagde Soudal- Quick-step niemand mee had, zette Kasper Asgreen zich op kop. Hij zorgde er eigenhandig voor dat de vluchters terug ingerekend werden ten voordele van Merlier. Samen met Van Lerberghe de enige op niveau in de voorjaarskern van Lefevere. Daarmee speelde hij echter ook ongewild in de kaart van Van Aert, want die ontbond op de tweede passage van de Kemmel zijn duivels. Met het gekende gevolg. Een duo tijdrit van 50km met zijn Franse makker Laporte. Achter hen werd het een mooi gevecht om de derde plaats. Gewonnen door onze dorpsgenoot Vanmarcke, die daar terecht heel tevreden mee was.
Vanmarcke kwam jaar na jaar in minder ploegen terecht. 136 keer in 2021, 117 in 2022 nu slechts in 58 ploegen meer. Maar zij die er bleven in geloven, werden beloond. Zo ook onze dagwinnaar Arne Lapierre, broer van ex-winnaar Cobe. Hij liet Geert Limpens en Peter Dheygere achter zich.
In de stand blijft Dieter Van Lierde aan de leiding, maar Linus De Weirdt zit hem nu wel heel dicht op de hielen. Thomas Soete klimt naar plaats 3.
