De Strade Bianche 2018 werd een ware flandrien editie. Regen en koude hadden de idyllische grindwegen in Toscane tot een langgerekte modderpoel omgetoverd. Het ideale strijdtoneel voor veldrijder Wout Van Aert, die nog meer dan in de Omloop zijn visitekaartje afgaf. De organisatoren geloofden duidelijk in onze youngster want ze hadden hem op de persconferentie naast Sagan en tweevoudig winnaar en topfavoriet Kwiatkowski gezet. En zeggen dat zijn ploeg maar een wild card kreeg nadat Wout wereldkampioen … veldrijden werd. Door deze late uitnodiging had hij weinig keuze in vluchten en landde hij pas vrijdagmiddag en kon hij geen verkenning meer inlassen. Dat belette hem niet om een knalprestatie af te leveren. Al vroeg met de neus in wind om de kopgroep uit te dunnen. Toen Bardet, tweemaal podium in de Tour, uit die kopgroep demarreerde kon aanvankelijk enkel Wout reageren. Toen Tiesj Benoot zag dat de toppers te lang bleven treuzelen, besloot hij zelf in de achtervolging te gaan samen met Pieter Serry. Die laatste kon zijn inspanning spijtig genoeg niet doorzetten. Enkel Tiesj geraakte helemaal vooraan. Een flandrien, een veldrijder en een Tourspecialist vooraan dus in een eendagskoers. Dit is wat deze koers zo populair maakt. Tiesj had amper tijd nodig om te bekomen want kort daarna knalde hij op één van de nijdige hellingen weg van zijn 2 metgezellen. Hij kwam solo aan op de Piazza del Campo in Siena. Je kan slechtere locaties treffen voor je eerste profwinst. De beelden van een verkrampte Van Aert die te voet de laatste meters van de laatste helling opstrompelt zijn nu al onvergetelijk. Gelukkig raakte hij er zijn prachtige derde plaats niet mee kwijt. De topfavorieten Valverde en Sagan haalden nog top 10. Voor Kwiatkowski en Van Avermaet werd het een dag om snel te vergeten.
Buurman Tibo Moenens had als enige Benoot en Bardet in de ploeg. Hij kaapt de hoofdprijs weg. Sparring partner Karel Van Overvelt en Ronny Liedts stranden in zijn wiel.
In de stand neemt Steven Verniers terug de leiding over. Robin Verstyn wordt tweede voor collega organisator Ignace Devreese.
