Een koers controleren met amper 7 man. Het leek ons niet meer zo simpel. Wie anders dan het Quick-Step team maakte gisteren duidelijk dat het nog steeds prefect mogelijk is. De erfgenamen van de Mapei ploeg dragen het motto ‘Vincere insieme’ nog steeds hoog in het vaandel. Ik had het voorrecht om de koers gisteren vanuit de wagen van de jury te volgen, met veel dank aan Bart. Van daaruit zag ik dat de mannen van Lefevere al vroeg in de koers het initiatief namen in het peloton. Kort daarna kregen we de massale valpartij vooraan in het peloton die het verloop van de koers in grote mate heeft bepaald. Onder andere Naesen, Kristoff en Vanmarcke werden daardoor kansloos achteruit geslagen. Wat daarna volgde was een compleet verbrokkeld peloton waar we door moesten slalommen. Enkelingen, koppeltjes en kleine groepjes zetten verbouwereerd hun koers verder. Intussen draaide Quick-Step de gashendel volledig open om zo weinig mogelijk volk te laten terug keren. Er kwamen veel reacties dat dit niet geoorloofd was omwille van de fair play. Ik vind van wel. Vooral gezien het feit dat ze al op kop reden op het moment van de valpartij. Op kop rijden vraagt energie en mag wel worden beloond. Enkel doordat ze op kop reden, bleven ze ook alle 7 gespaard. 20km verder op de Taaienberg deed de blauwe armada er nog een schepje bovenop. Lampaert reed zo hard dat Gilbert het gat liet vallen. Terpstra schoof nog vlug mee. Samen begonnen ze aan een koppeltijdrit van 80km. Eerst Sagan en later Van Avermaet met Benoot gingen in de achtervolging. Ze kregen telkens Gilbert mee als waakhond. Vooral Sagan liet zich hierdoor opvallend snel ontmoedigen. Mentaal zwakjes, maar dit duidt voor mij ook op een onvoldoende fysieke paraatheid. Al kan dat bij de Slovaak natuurlijk snel veranderen wanneer de echte topkoersen er aan komen. De achtervolgers kregen nog de steun van Naesen en Vanmarcke die na een lange achtervolging waren terug gekeerd. Samen leken ze zo naar Terpstra toe te rijden, die intussen zijn kompaan Lampaert had achter gelaten. Maar die laatste 15 seconden kregen ze niet dicht omwille van 2 factoren. Enerzijds begonnen ze te rekenen hoe ze hun kompanen konden verslaan als Terpstra werd ingerekend. Anderzijds stopten Gilbert en Stybar meesterlijk af. Jammer voor de spanning, maar wel zeer loyaal tov Terpstra. Wees maar zeker dat ze het omgekeerde verwachten als de rollen zijn omgedraaid op weg naar Oudenaarde of Roubaix. Zo kon Niki Terpstra zijn lange vlucht met succes afronden. Als Hollander met een bij wijlen irritant karakter – zo bleek ook weer na de finish toen hij zijn begeleiders geïrriteerd wegduwde – is hij één van de minst populaire renners van het peloton. Velen waren daarom ontgoocheld, maar objectief gezien kan je niet anders dan deze overwinning ruim verdiend te noemen.
De Hollander was in de pronostiek ook een koopje, maar werd door velen principieel niet gespeeld. Ze zullen er spijt van krijgen. Megavelo bestuurslid Stijn Vandenberghe allerminst. Hij had de volledige top 5. Bram Vandeputte vierde gisterenavond met mij in Harelbeke al zijn mogelijke overwinning, maar kwam net 20 puntjes te kort. Jean-Paul Wynendaele uit Erpe-Mere werd verdienstelijk derde.
Jean-Paul schuift wel door naar plaats 2 in het klassement, net voor Stijn Dendauw uit Wevelgem. Het is echter Ignace Devreese, collega pronostiek organisator van Tour Team Time, die de nieuwe leider is.
Morgen Gent-Wevelgem
