Scheldeprijs Schoten 2015

Beste koersliefhebbers,

we hebben het niet zo voor negativiteit rond de koers, maar voor één keer doen we toch mee. Geen Kittel, Cavendish noch Greipel in de Scheldeprijs gisteren, hoewel die allemaal op de initiële deelnemerslijst stonden. De organisator van de oudste koers van ons land, Piet De Smet, is furieus omdat die topsprinters afzeggen voor zijn koers. Een koers waarvan hij pretendeert dat sprintklassieker is. Als je het palmares bekijkt, kan je hem geen ongelijk geven. Maar dat is het verleden. Als we daar naar kijken, stellen we ook vast dat er de laatste tien jaar bijzonder veel valpartijen waren in de laatste kilometer. Geen toeval meer, gezien diezelfde organisator per se zijn aankomst in het centrum van Schoten wil houden. Als je dan toch een wedstrijd voor topsprinters wilt, waarom dan geen aankomst voor topsprinters? Waarom niet verhuizen naar een aankomst die zich daar wel toe leent? De mannen van Kuurne-Brussel-Kuurne zagen dat jaren geleden al in en verhuisden van het gevaarlijke centrum naar de N50. In Antwerpen moet die euro nog vallen, maar ik heb het hen alvast laten weten via mijn gloednieuwe twitteraccount https://twitter.com/ReinoutMaes 🙂

De koers zelf is helaas snel samengevat. Kansloze ontsnapping, massale valpartij in volle voorbereiding op de sprint en op het einde wint Kristoff. Nieuw scenario voor de Noor, maar met hetzelfde resultaat. Edward Theuns was na Dwars door Vlaanderen nu ook in Schoten de runner-up en verstevigt zo zijn reeds riante leidersplaats in de UCI Europe Tour. Hij is zo heel goed op weg om de opvolger van Tom Van Asbroeck te worden. De kans is klein dat deze man nog bij Topsport Vlaanderen zal rijden volgend jaar.

Theuns, niet te verwarren met dat andere wielertalent Dylan Teuns, werd slechts in vier ploegen opgenomen. Twee van die ploegen hadden daar nog de winnaar bij. Mijn vrouw Herlinde haalde het daarbij van mijn nichtje Anne-Sophie Serlet, die ten andere vandaag voor de tweede keer mama werd. De overwinning was een mooi geboortegeschenk geweest voor Ezra. Ex-collega Brecht Desmet-Carlier werd mooi derde.

In de stand blijft Frank Loncke aan de leiding. Bart Deman en Dieter Van Lierde schuiven een plaatsje op en worden nu respectievelijk tweede en derde.

Zondag Paris-Roubaix, typisch de laatste kans op monsterscores. Mijn favorieten zijn John Degenkolb als het op een sprint aankomt of Bradley Wiggins met een solo. Mijn hart droomt van een eerste klassieker voor Sep, maar mijn verstand hoopt op Wiggins. Hoe fantastisch zou het niet zijn mocht Sir Bradley als ex-Tourwinnaar iedereen aan flarden rijden op de kasseien. Lekker ouderwets, want die combinatie lukte enkel in tijden van Merckx en Hinault.

We kijken er naar uit!

Sportieve groeten,

Reinout