Beste koersliefhebbers,
gisteren kregen we een koers te zien die we slechts één keer in een decennium meemaken. Althans sinds Roger De Vlaeminck is gestopt, want in zijn tijd was dit natuurlijk dagelijkse kost 🙂 De beelden van renners die bijna onder een hoek van 60° rijden en van een peloton dat volledig uiteen valt omdat het gewoonweg te gevaarlijk is om naast of achter elkaar te rijden, zullen de wereld rond gaan. Net als die van Steegmans die simpelweg met zijn hele hebben en houden in een diepe beek waait. Unieke beelden allemaal van een prachtig spektakel op (of over?) het randje van het toelaatbare. Stel u voor dat Sep Vanmarcke of Greg Van Avermaet waren gevallen en net zoals Boonen en Cancellara uitgeschakeld waren voor de rest van het voorjaar. Dan was het land te klein. Vreemd genoeg waren er geen uitzonderlijke valpartijen te noteren, toch zeker niet naar Gent-Wevelgem normen. In dergelijke omstandigheden krijg je man-tegen-man gevechten waarin de uitslag nooit liegt, pech niet ten na gesproken. De sterksten schieten vooraan over. Zet die mannen maar meteen in jullie pronostiek voor de Ronde en Roubaix. De meesten stonden er al in, maar de schoonbroers Roelandts en Debusschere komen daar nu bij na een hoopgevende prestatie. Maar wat te zeggen van de oude krijger uit Milaan. Luca Paolini wint op zijn 38e de mooiste wedstrijd uit zijn carrière, al is de kans bestaand dat hij dat straks nog eens mag zeggen. Vooral ook de manier waarop was indrukwekkend. Eerst moederziel alleen tegen de wind in naar de kopgroep gereden, vervolgens als laatste van de kopgroep over de Kemmelberg geraakt en dan finaal in twee trappen demarreren en iedereen uit het wiel kletsen. Tonnen respect voor zo’n prestatie. Onze Sep was simpelweg niet sterk genoeg gisteren. Het zijn helaas de eerste tekenen van zwakte die we van hem zien dit jaar. Maar laat ons niet panikeren. Tenslotte is het een plausibele uitleg dat hij meer krachten dan de anderen verbruikte doordat hij constant helemaal voorin reed uit schrik voor valpartijen.
Luca Paolini kostte dit jaar amper 95 punten en zal prijs/kwaliteit de beste renner van het seizoen worden in principe, maar desondanks namen slechts 8 spelers hem op in hun ploeg. Ex-collega Angelo Van Hove was ruim de sterkste van die 8. Jan Deluycker werd tweede en de C&W ploeg werd derde als eerste ploeg zonder Paolini.
In de stand neemt de C&W ploeg terug de leiding over van mezelf. Ik val terug naar plaats 3 want ook Angelo springt over mij.
Zondag dus de Ronde van Vlaanderen. Het wordt een heel open wedstrijd zonder uitgesproken favorieten. Dat kan 2 kanten op. Als de kopmannen er vroeg aan beginnen, kan het een bijzonder aantrekkelijke afvallingskoers worden, een beetje zoals gisteren. Laat ons hopen. Realistischer is echter het scenario waarin de luitenanten er vanonder muizen. Een kopgroep met bvb Paolini, Stannard, Vandenbergh, Stuyven en Debusschere bij wordt nooit meer ingerekend als ze samen werken. Als er een paar van die sterke blokken vertegenwoordigd zijn, wordt het moeilijk. Mijn favorieten Degenkolb en Vanmarcke hebben de ploeg niet om de achtervolging in te zetten. Daarom durf ik mijn geld zetten op Jurgen Roelandts. Hij springt mee met de luitenanten en maakt het meesterlijk af.
Vrolijk Pasen!
Reinout
Respect voor deze 39 helden die het weer trotseerden en voor koers spektakel zorgden !
Dit worden fantastische beelden om terug te zien op de Nacht van Megavelo.